Monday, September 30, 2013

Το σοκολατένιο κέικ του φοιτητή: the sequel

Τρία χρόνια αφού μπήκε η μεγάλη στο πανεπιστήμιο στην Αθήνα, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ήρθε η ώρα της μετακόμισης του μικρού.
Πέντε μέρες άδεια για να γίνουν κάμποσες δουλειές μέσα στο σπίτι. Όχι. Δεν νοίκιασα σπίτι. Για καλή μου τύχη το παιδί μπήκε στην Πάτρα και έτσι δεν χρειάστηκε. Εκεί είναι το πατρικό μου...Το φαντάζεστε; Τρία σπίτια συντήρηση; Τρέμε μνημόνιο!
Και αρχίζουν οι δουλειές...

Μέρα 1η
Φτάνουμε Σάββατο απόγευμα. Αδειάζουμε το αυτοκίνητο και πάμε σμ. Να πάρω κιμά, σνίτσελ, κοτόπουλο και αναλώσιμα, να του αφήσω μαγειρεμένα του παιδιού. Είμαστε στη φάση "ξέρω να βράζω μόνο μακαρόνια". Όλο το καλοκαίρι δεν καταφέραμε να μάθει να βράζει μακαρόνια...

-Να δω πότε θα μάθεις να βράζεις μακαρόνια!
-Εσύ φταις που δεν με ξυπνάς νωρίς να τα βράσω! (φταίω κιόλας)
-Μην ανησυχείς (η μεγάλη). Θα μάθει γιατί θα είναι το μόνο που  θα τρώει τον πρώτο μήνα!!!

Άντε να τακτοποιήσουμε τα ψώνια και μετά να πιάσουμε τις δουλειές!

Να μου πείτε πότε είμαι ελεύθερος για να πάω να συναντήσω τους φίλους μου!
(Αρχίσαμεεεεεε...Ή μάλλον, συνεχίζουμε τα καλοκαιρινάαααα). Να πας παιδί μου όπου θες...δεν σε χρειαζόμαστε!

Απόψε το βράδυ θα κοιμηθείς στο παιδικό δωμάτιο και από αύριο μετακομίζεις στο δικό μου. Εγώ θα πάρω της γιαγιάς, αλλά θέλω πρώτα να το βάψω. Οκ;
Οκ!

Α ρε μάνα...Αν ζούσες λίγο ακόμα θα ήξερες ότι τελικά μπήκε στην Πάτρα που τόσο ήθελες και περίμενες...Τι τα θες...Όλα γίνονται για κάποιο λόγο.

Πρέπει να αλλάξω το δωμάτιό της. Δεν θέλω και δεν μπορώ να κοιμηθώ εκεί. Αυτό το κρεβάτι έχει φιλοξενίσει μόνο αρρώστιες. Πρέπει να μεταμορφωθεί. Αρχίζω το τρίψιμο. Αύριο το βράδυ θα κοιμηθούμε εκεί!
Βάζω γάντια και τρίβω με γυαλόχαρτο τα έπιπλα. Αν δεν τελειώσω με το δωμάτιο, δεν κάνω τίποτα άλλο....


2η μέρα
Βάζω αθλητικά παπούτσια και ρούχα και βγαίνω για τρέξιμο πρωί πρωί. Δεν πρέπει να εγκαταλείψω τη γυμναστική μου. Θα μου δώσει ενέργεια για την υπόλοιπη μέρα.

Συνεχίζω με βάψιμο των επίπλων στην κρεβατοκάμαρα. Η μεταμόρφωση έγινε.


-Πολύ αδερφίστικο έγινε!
-Και τι σε νοιάζει εσένα παιδί μου; Εσύ θα κοιμάσαι; Εγώ θα κοιμάμαι!
-Ναι αλλά μπορεί να θέλω κι εγώ να κοιμηθώ!
-Ε, ας κοιμηθείς σε ... αδερφίστικο! Τι να σου κάνω τώρα; Αυτό διάλεξα. Ας διάλεγες εσύ χρώμα!

-Πότε θα αρχίσουμε το σαλόνι; 
-Το μεσημέρι να έχουμε ησυχία.
Είναι πιο ανυπόμονος από μένα!

Το μεσημέρι, απόγευμα, βράδυ, πέφτει βάψιμο σε κουζίνα σαλόνι. Αρχίζει να επικρατεί χάος από πράγματα που είναι στη μέση...Το βράδυ, δεν ξέρω τι με πονάει περισσότερο. Τα χέρια μου; ο ώμος μου; Η μέση μου; Τα πόδια μου; Δεν ξέρω...

Ό,τι σου μαγειρεύω στα βάζω στην κατάψυξη σε μερίδες.
Ναι ρε μάνα! (πάει το ναι μαμά που έλεγε η κόρη. Εδώ έχουμε περάσει στο ρε μάνα-έτσι έλεγα κι εγώ τη δική μου)
...και να μου κάνεις τη χάρη να μην τηγανίσεις πατάτες!
-Δεν πας καλά που δεν θα τηγανίσω πατάτες!
(ωχ Παναγία μου θα μας κάψει και θα καεί)
Βρε παιδάκι μου είναι ανάγκη να τηγανίσεις πατάτες;
-Δεν είσαι καλά που δεν θα τηγανίσω πατάτες επειδή εσύ φοβάσαι μην καώ!
Κανόνισε...Μόνο αυτό σου λέω!

Άντε να μάθουμε να καθαρίζουμε πατάτα. Σας διαβεβαιώνω ότι δεν υπάρχει πιο δύσκολο πράγμα από το να καθαρίσεις και να κόψεις πατάτα για τηγάνι αν είσαι άσχετος με τη μαγειρική. Το διαπίστωσα και με τα δύο μου παιδιά.
Παίρνει την πατάτα και τη βασανίζει (ε αφού αυτό έκανε!!!). Μέσα μου γελάω. Πατατούλα δεν ήθελες; Για να δούμε τώρα! Αλλάξαμε 2-3 μαχαίρια, αλλά η πατάτα εκεί! Αμέτοχη! Αφού την καθάρισα εγώ τελικά, περάσαμε στο κόψιμο. Άλλη για τηγάνι, κι άλλη για ... φούρνο. Άστο μεγάλε δεν το 'χεις! Θα σου πάρω εναν αποφλοιωτή πατάτας και έναν πατατοκόφτη!

3η μέρα
Ξαναβγαίνω για τρέξιμο. Πονάω παντού από το βάψιμο, αλλά θεωρώ πως θα μου κάνει καλό!
Γυρίζω και ξαναρχίζω με το σαλόνι. ΠΡΕΠΕΙ να τελειώσει σήμερα!

Δεν μου αρέσει να έχει το σαλόνι ΟΛΟ αυτό το χρώμα.
Γιατί πουλάκι μου; Τι έχει το χρωματάκι; Τόσα λεφτά έδωσα!
Είναι λιλά σαν το κρεβάτι!
Είναι γαλάζιο, δεν είναι λιλά!
Είναι λιλά!
Καλά, ό,τι πεις. Και τι χρώμα θες;
Λαχανί!
(πού 'σαι μάνα να δεις το σαλόνι σου)
Λαχανί; Λαχανί. Πάμε να πάρουμε μαζί το χρώμα μη μου πεις μετά ότι δεν σ αρέσει πάλι.
(Μόνο λαχανί δεν βγήκε. Πρασινί, βεραμάν και άλλα εις τις αποχρώσεις του πράσινου βγήκαν. Σημασία έχει ότι του άρεσε).

-Πειράζει να βάλω μεταξύ κουζίνας και σαλονιού ένα διαχωριστικό;
(ΩΧ)
-Τι διαχωριστικό παιδάκι μου;
-Κάτι να χωρίζει!
-Και τι θα είναι αυτό;;;
-Μια κουρτίνα πχ
ΩΧ ΠΑΕΙ ΤΟ ΣΑΛΟΝΑΚΙ ΜΟΥ!
-Είναι ανάγκη παιδάκι μου; Μια χαρά είναι δεν το σαλόνι σου;
-Εγώ θέλω!
-Χριστιανέ μου, κοίτα πόσο μεγάλο είναι το σαλόνι! Πώς θα στηρίξεις τόση μεγάλη κουρτίνα;;;
-Πρυτάνευσε η λογική και τα βρήκαμε...
-Κοίτα τι ωραίο που έγινε το δωμάτιο. Να χαρείς...Μη βάλεις κουρτίνα!

Τρίτη βράδυ, νομίζω πώς αν σταματήσω να κινούμαι, θα λιποθυμίσω από την κούραση. Από τις 10 το πρωί, μέχρι τις 9 το βράδυ έβαφα. Συν μαγείρεμα, συν, συν... Το μόνο που θέλω είναι μια παγωμένη μπύρα και να κοιμηθώ...

4η μέρα
Δεν μπορώ να σηκωθώ από τον πόνο στο σώμα μου. ΝΟΜΙΖΩ ότι δεν πρέπει μα βγω για τρέξιμο σήμερα. Έκανα ήδη πολλή γυμναστική 3 μέρες τώρα.
Αρχίζει το συμμάζεμα!

-Στην κατάψυξη σου έβαλα φακή.
-Μόνο τόση φακή βάζεις του παιδιού; (η αδερφή)
-Γιατί; Τι έχει η φακή; Αφού τόση έφαγε πριν λίγο! Ρε Νίκο είναι λίγη η φακή που σου έβαλα; Να βάλω περισσότερη;
-Ρε μάνα (...) δεν θα φάω μόνο φακή. Θα φάω και ψωμί και τυρί, θα χορτάσω!
-Ορίστε! καλά τα λέει το παιδί. Μια χαρά είναι η φακή! Σου έβαλα και ψωμί στην κατάψυξη.
-Πας καλά; Κατεψυγμένο ψωμί θα φάει το παιδί; (η αδερφή)
-Γιατί τι θα πάθει; Όχι θα το πέταγα τόσο ψωμί που φέρνεις κάθε μέρα!
...............
................
............
................

-Έλα να σου δείξω πώς δουλεύουν τα υδραυλικά σ' αυτό το σπίτι. Και μετά να βάλουμε πλυντήριο.
Απορώ τι θα θυμάται από όλα όσα είπα όταν φύγω...
-Να μου γράψεις ποιο είναι το απορρπαντικό και ποιο το μαλλακτικό!
-!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-Να μου γράψεις και ποια προγράμματα θα χρησιμοποιώ!
-Θα στα γράψω κι αυτά...

-Να προσέχεις το σπίτι.
-Ναι ρε μάνα...
Θα το προσέχει ή θα το βρω ρημαδιό;

-Να προσέχεις κι εσύ. Και άμα πιεις να κοιμηθείς με 4 μαξιλάρια, να είσαι όρθιος!
-Ναι ρε μάνα...
Ωχ Παναγία μου....Θα έχει το μυαλό του μαζεμένο;

-Και να κλειδώνεις! Η κάτω πόρτα δεν κλείνει καλά...Χτες βράδυ άφησες την πόρτα ξεκλείδωτη. Κανόνισε να μπει κανένας....
-Ναι ρε μάνα...Είναι που είσαστε εσείς εδώ και δεν έχω έννοια. Διαφορετικά δεν θα ξεχνούσα να κλειδώσω.
Oh Jesus...

Το σπίτι αρχίζει και παίρνει επιτέλους μορφή σπιτιού και όχι εργοτάξιου. Να φτιάξω ένα κέικ του παιδιού να έχει να τρώει. Και να μην του το φάμε όπως τα μπισκότα της άλλης...Ναι καλά...Μα δεν θα στείλω λίγο στην αδερφή μου; Όλη μέρα μπαινοβγαίνουν εδώ μέσα αυτή και τα παιδοβόλια της... Θα της στείλω λίγο...

-Πότε θα φύγετε;
-Θα φύγουμε παιδάκι μου, μην ανησυχείς...
-Ναι αλλά πότε;
-Αύριο...
Βιάζεται να μας ξαποστείλει μια ώρα αρχίτερα...Θέλει να φέρει φίλους και μην είμαστε εκεί. Τα τηλέφωνα όλη μέρα παίρνουν φωτιά. Το ίντερνετ (που έχουμε επιτέλους) το ίδιο.

-Να μου κάνεις τη χάρη να πάρεις ακουστικά για το τηλέφωνό σου. Δεν μπορώ να σε βλέπω να μιλάς όλη μέρα με το κ@λοτηλέφωνο έτσι! Θα πάθεις τίποτα!
-Ναι ρε μάνα...Θα πάρω!!!

Οι ισορροπίες αρχίζουν να τραντάζονται. Όλοι έχουμε νευράκια, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Άλλος από κούραση, άλλος από ανησυχία, άλλος γιατί θέλει να μείνει μόνος...

-Θα έρθει η αδερφή σου το βράδυ!
-Αφού θα έρθει, δεν φεύγετε την μεθεπόμενη αντί για αύριο;
-Ε τι να σου πω τώρα παιδάκι μου....

-Πήγαινε πάρε ένα βούτυρο να σου φτιάξω ένα κέικ (είπα τι μάρκα...Τι τό ΄θελα;. Μου φέρνει μια πλάκα βούτυρο και όχι soft).
-Ωχ! Τέτοιο έφερες; Δεν είχε από το άλλο το μαλακό;
(Χαμηλώνει βλέμμα)
-Δεν ήξερα τι να πάρω και πήρα αυτό.
-Καλά παιδί μου...Δεν πειράζει. Θα το αφήσω έξω να ξεπαγώσει και να μαλακώσει...

Άντε να ξεπαγώσει να του το φτιάξω. Και τώρα που δεν δουλεύει η ζυγαριά; Ευτυχώς που πήρα μια κουπίτσα δοσομετρική...Άλλωστε, τι τα χρειάζομαι τα ζύγια πια; Συνήθισα...Άντε να το φτιάξω...


Τι να βάλω μέσα τώρα; Ξεκινάω και βλέπουμε...
1 πλάκα μαργαρίνη 250 γρ.(να έχει μαλακώσει)
2 κούπες ζάχαρη
5 αυγά
1 1/2 κούπα αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
4 κ. σ. κακάο
1 βανίλια
1/2 κούπα γάλα
1/4 κούπας νερό, ανακατεμένο με...
2 κ. γ. στιγμιαίο καφέ

Χτύπησα όλα τα υλικά με το μίξερ για 3-4 λεπτά. Βουτύρωσα και αλεύρωσα μια φόρμα (η δόση είναι για μεγάλη φόρμα κέικ, αλλά εγώ την έβαλα σε μια μικρή και έφτιαξα και 12 καπ κέικς). Το έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 160 βαθμούς με αέρα, για 50 λεπτά. Για μεγάλη φόρμα, μπορεί να θέλει 1 ώρα. Δοκιμάστε με μαχαίρι.


Να βάλω και γλάσο που του αρέσει...
1 κ. σ. μαργαρίνη ή βούτυρο
4 κ. σ. νερό
2 κ. σ. κακάο
άχνη όση πάρει (πήρε περίπου 15 κ. σ.)

Έβαλα το βούτυρο σε μπρίκι να λιώσει, πρόσθεσα το νερό, το κακάο και τη ζάχαρη και ανακάτεψα για λίγη ώρα στη φωτιά.
Αφού κρύωσε το κέικ, έβαλα το γλάσο σε κέικ και καπ κέικς.


-Ωραίο κέικ (η αδερφή). Με τι συνταγή το έκανες;
-Με συνταγή του μυαλού μου...Έτσι βγήκε.
-Να μου δώσεις τη συνταγή.
-Κάτσε να τη γράψω πρώτα και θα στη δώσω...

Τελευταία μέρα
-Αν δεν φάς όλο το κέικ με τους φίλους σου, κόψε το και βάλε το στην κατάψυξη σε κομμάτια. Θα έχεις όποτε θες!
-Οκ!


Μέχρι τελευταία στιγμή κάναμε δουλειές. Πεταχτά μπήκαν τα πράγματα στις βαλίτσες. Προέκυψαν υδραυλικοί και τα μέχρι πριν λίγο πεντακάθαρα μπάνια, έγιναν να μην πω πώς...Καθάριζε μάνα με την ψυχή στο στόμα πριν φύγεις.


Οι συμβουλές και οδηγίες δεν σταματούσαν. Πόσα θα θυμάται; Πόσα θα κάνει; Πόσα θα ξεχάσει; Θα κλειστεί απ΄έξω; Θα θυμάται να κλειδώνει; Θα κλείνει την πόρτα μην μπει κανένα ποντικάκι; Θα τρώει σωστά; Θα πηγαίνει στη σχολή; Θα προσέχει τον εαυτό του; Φεύγουμε λίγο πιο ήσυχοι συγκριτικά με το πώς είχαμε φύγει από την Αθήνα. Η Αθήνα είναι μια πόλη τεράστια. Το πρώτο μας παιδί και μάλιστα κορίτσι το αφήναμε μόνο του. Η Πάτρα είναι λίγο πιο φιλική από την Αθήνα (αν και όχι τόσο ακίνδυνη πια), και τα αδέρφια μου είναι κοντά.

-Να φυλάξεις τα χρώματα.
-Και να φοράς τη ζακέτα σου (η μεγάλη τον δούλευε).
-Και τα φαγητά να φυλάξεις!
-Και μην ξεχνάς τη ζακέτα σου!
-Θα σου κλείσει η πόρτα!!!
-Και είπαμε ε; Να φοράς τη ζακέτα σου! Και να φυλάξεις τα χρώματα! Και πάνω απ΄ όλα τη ζακέτα σου!

Ανυπομονεί να μας διώξει...Ο Θεός να βάλει το χέρι του...και να τον έχει καλά.... :-)

Μονόλογος ξανά...

Saturday, September 28, 2013

Η μικρή κουζίνα, αυτή την Κυριακή στο Voice Web Radio

Αυτή την Κυριακή, στις 12 το μεσημέρι, συντονιστείτε στο voice web radio.  Μαζί με τη Ρένα, θα μιλήσουμε για τη μικρή κουζίνα, στην εκπομπή Cooking Sunday. :-)

Friday, September 27, 2013

Χοιρινή τηγανιά με πετιμέζι

Η ιντερνετική επικοινωνία αποκαταστάθηκε, αλλά εγώ εξακολουθώ να είμαι λίιιιγο πιο μακριά από το σπίτι και να έχω γίνει...ζελέ! Α ναι! Έχω πήξει, δεν το συζητώ. Η κούρασή μου είναι από κείνες που λίγες φορές το χρόνο (ή μήπως ανά αρκετά χρόνια) περνάς. Δεν παραπονιέμαι γιατί είναι για καλό. Απλά το σώμα δεν αντέχει και πολλά ακόμα.

Σύντομα στο σπίτι θα ζούμε μόνο 2 άτομα και πρέπει να σκεφτώ τι θα μαγειρεύω, αφού στην ουσία εγώ δε τρώω πια κύριο γεύμα. Το κύριο γεύμα μου είναι συνήθως σαλάτες. Θα πρέπει να επινοήσω γεύματα light για δύο! Για την ώρα η μέρα περνάει ως εξής: Ξυπνάω αχάραγο (νωρίς το πρωί στα ζακυνθινά, χεχε), αρχίζω δουλειές, εσωτερικές και εξωτερικές, μαγειρεύω, καταψύχω ό,τι μένει και πάλι από την αρχή. Μεσημεριανός ύπνος δεν ξέρω τι σημαίνει αυτή τη βδομάδα, όπως δεν ξέρω και τι σημαίνει χαλάρωση, παρά μόνο αν φτάσει 11, 12 το βράδυ. Τις πρώτες 2 μέρες βγήκα και για περπάτημα/τρέξιμο! Αμέ! Μετά, επικράτησε το χάος (στο σπίτι) και η λογική!

Αλλά ας τα αφήσω αυτά. Μάλλον θα τα πω αναλυτικά σε επόμενο ποστ!

Ένα υλικό αυτής της εποχής είναι το πετιμέζι. Έχετε δοκιμάσει να το βάλετε στα φαγητά σας; Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε! Αν σας αρέσουν οι γλυκόξινες (ή έστω μόνο γλυκές) γεύσεις στα φαγητά, θα το χρησιμοποιείτε συχνά! Αν το ανακατεψετε δε με ένα καλό ξίδι, θα σας θυμίσει κρέμα μπαλσάμικο!


Χοιρινή τηγανιά με πετιμέζι
Υλικά για 3-4 άτομα
800 γρ. τηγανιά
3 κ. σ. ελαιόλαδο
½ κούπα κρασί
1 πράσινη πιπεριά
1 κ. σ. αποξηραμένο πράσο
1 κ. γ. μίγμα μπαχαρικών ταντούρι
αλάτι
2-3 κ. σ. πετιμέζι

Εκτέλεση
Πλένουμε το κρέας και το αφήνουμε να σουρώσει.
Βάζουμε το κρέας σε αντικολλητικό τηγάνι. Αν έχει ακόμα υγρά, το αφήνουμε να τα πιει και στη συνέχεια προσθέτουμε το λάδι.
Σωτάρουμε το κρέας από όλες τις μεριές για μερικά λεπτά.
Σβήνουμε με το κρασί και αφήνουμε να πάρει μια βράση.
Προσθέτουμε την πιπεριά κομμένη μακρόστενα, το πράσο (αν έχετε φρέσκο βάλτε φρέσκο), το μίγμα μπαχαρικών ταντούρι (γι΄αυτό πρέπει να σας μιλήσω σε άλλο ποστ), λίγο νερό και αφήνουμε να βράσει 30-40 λεπτά, ή μέχρι να μαλακώσει κρέας.
Κατά το τέλος του μαγειρέματος προσθέτουμε αλάτι και το πετιμέζι.
Σερβίρουμε με ρυζάκι ή πατάτες ή σκέτο με σαλατίτσα.

Καλό σκ!

Sunday, September 22, 2013

Μανιτάρια κρασάτα

Αν αυτή τη στιγμή γίνονται όλα όπως τα έχω προγραμματίσει, είναι Δευτέρα και αυτό το ποστάκι ανεβαίνει αυτόματα, διότι εγώ είμαι λίιιιιγο πιο πέρα από το σπίτι μου και ΧΩΡΙΣ ίντερνετ. Αχ καλύτερα να μην έχω τηλεόραση (που καθόλου μα καθόλου δεν με νοιάζει), καλύτερα να μην έχω τηλέφωνο, παρά ίντερνετ. Ε, τώρα θα κάνω υπομονή για λίγες μέρες. Οπότε, μέχρι να αποκατασταθεί η επικοινωνία, φτιάχνουμε μανιτάρια κρασάτα; Ένα μεζεδάκι γρήγορο και light!


Μανιτάρια κρασάτα 
Υλικά
½ κιλό μανιτάρια αγαρικά (λευκά) κομμένα σε φέτες
3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
½ κούπα λευκό κρασί (1 ποτήρι κρασιού)
2-3 κ. σ. ελαιόλαδο
αλάτι


Εκτέλεση
Πλένουμε τα μανιτάρια και τα κόβουμε σε λεπτές φέτες.
Σε αντικολλητικό τηγάνι (ή και κατσαρόλα κοινή), βάζουμε το λάδι να ζεσταθεί μαζί με τα μανιτάρια και το σκόρδο.
Τα γυρίζουμε με ξύλινη κουτάλα από όλες τις μεριές μέχρι να πιουν τα υγρά τους,
Όταν τα πιουν (ή σχεδόν τότε), ρίχνουμε το κρασί, το αφήνουμε να πάρει μερικές βράσεις και σβήνουμε τη φωτιά.

Όλη η διαδικασία δεν κρατάει παραπάνω από 15 λεπτά!

Καλή εβδομάδα!

Saturday, September 21, 2013

Η μικρή κουζίνα on air, αυτό το Σαββατοκύριακο στον Αθήνα 9.84


Αυτό το Σαββατοκύριακο, 21 και 22 Σεπτεμβρίου, η μικρή κουζίνα θα ... μαγειρέψει on air στην εκπομπή της Νάντιας Σκεπετάρη, στον Αθήνα 9.84. Η εκπομπή μεταδίδεται 2 με 4 το μεσημέρι και κάπου εκεί στη μέση της εκπομπής, θα...πεταχτώ κι εγώ σαν...ραπανάκι (τρυφερό παρακαλώ) για να πω δυο συνταγούλες. Μία σε κάθε εκπομπή :-) Μείνετε συντονισμένοι!

Wednesday, September 18, 2013

Μουσταλευριά με μούστο

Τώρα αυτό το "μουσταλευριά με μούστο" σας ακούγεται λίγο σαν εκείνο το "πορτοκαλάδα από πορτοκάλια"; Ε δεν έχετε άδικο αν σας το θύμισε! χαχα! Λοιπόοοοοοον, όπως σας έλεγα, πολλές δουλειές στην κουζίνα αυτό τον καιρό. Και προχτές, κατέφτασε ο μούστος. Και όπως ξέρετε, ο μούστος δεν είναι να παραμείνει στο σπίτι πολλή ώρα. Πόσο μάλλον να τον ξεχάσετε ερμητικά κλεισμένο στο μπιτονάκι. Εκτός και θέλετε να βάψετε το σπιτάκι σας...μουστί! Για μια ανανέωση βρε αδερφέ τώρα που είναι φθινόπωρο! Αν δεν θέλετε χρώματος μουστί λοιπόν το σπιτάκι σας, τον μούστο πρέπει να τον χρησιμοποιήσετε άμεσα. Οπότε, είτε φτιάχνετε πετιμέζι, είτε κρατάτε λίγο και φτιάχνετε μουστοκούλουρα με μούστο και μουσταλευριά με μούστο. Αυτή τη φορά είπα να φτιάξω μουσταλευριά με μούστο αντί για μουσταλευριά με πετιμέζι. Και επειδή η μάχη με τη μουσταλευριά είναι άνιση (πάντα κερδίζει αυτή η άτιμη), έφτιαξα ΜΟΝΟ 2 μπωλάκια. Εδώ διπλασίασα τα υλικά γιατί θα ήταν για γέλια τα υλικά για 2 μπωλάκια! χεχε! Τώρα αν δεν έχετε μούστο και πεθαίνετε για μουσταλευριά, διαβάστε τα τιπς!



Μουσταλευριά με μούστο 
Υλικά 
2 κούπες μούστο
3 κουταλιές σούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις
κανέλλα
αμύγδαλο καβουρντισμένο

Εκτέλεση 
Ανακατεύομε πολύ καλά το αλεύρι με τον μούστο μέσα σε κατσαρολάκι.
Βάζουμε το κατσαρολάκι σε μέτρια φωτιά και ανακατεύουμε μέχρι να πήξει.
Πασπαλίζουμε με κανέλλα (έβαλα Κεϋλάνης) και αμύγδαλο καβουρντισμένο. Ε, αν θέλετε καρυδάκι αντί για αμυγδαλάκι, δεν θα σας μαλώσουμε κιόλας!


Tip: Αν δεν έχετε μούστο (και πού να τον βρείτε κιόλας εδώ που τα λέμε μερικές-μερικές στην αλλοδαπή-ονόματα δεν λέμε, Χαρά τη λένε, χαχα), μπορείτε να στύψετε με τα χεράκια σας ή με αποχυμωτή μερικά σταφύλια, μέχρι να έχετε μία κούπα (ναι, μία για 2 μπωλάκια και πολύ σας...) μούστο! Στη συνέχεια φτιάχνετε μουσταλευριά όπως περιέγραψα παραπάνω!

Αν τυχόν σας σβολιάσει το αλεύρι στο μούστο, περάστε όλο το υγρό από ένα σουρωτηράκι. Οι σβώλοι θα μείνουν στο σουρωτήρι. Θα ρίξετε μερικές κουταλιές υγρό από την κατσαρόλα στο σουρωτηράκι, θα ανακατέψετε και θα περάσει κι αυτό στην κατσαρόλα.

Προσέξατε χρωματάκι η μουσταλευριά μου; Ήταν κόκκινος-κόκκινος ο μούστος!

Σμουτς!

Monday, September 16, 2013

Πιπεριές Φλωρίνης με μπαλσάμικο και άνηθο

Με τη Μαριάννα γνωριστήκαμε μέσω φβ. Με παρακολουθεί και συχνά μου κάνει παράπονα πως θα την παχύνω! χαχα! Όμως ξέρετε ότι εδώ μέσα, ως επί το πλείστον υπάρχουν ελαφριές συνταγές και λιγότερο παχυντικές.  Η Μαριάννα λοιπόν, μου έγραψε τις προάλλες μια συνταγή που έκανε η πεθερά της, η οποία καταγ'οταν από τη Φλώρινα. Ένα μεζεδάκι για ουζάκι ή μπυρίτσα.


Όταν μου την περιέγραψε, εμένα μου ακουγόταν σαν σάλτσα (την οποία άνετα θα έβαζα πάνω σε ζυμαρικά), αλλά όταν την έκανα κατάλαβα γιατί την έλεγε μεζεδάκι και όχι σαλτσούλα. Είναι μεζεδάκι που μπορεί να το φάει κάποιος με ψωμάκι για να συνοδέψει το ουζάκι του. Πάντως θα δοκιμαστεί και σε ζυμαρικά. Η παραμονή της στο ψυγείο θεωρώ ότι είναι απαραίτητη, προκειμένου να καταλαγιάσει το ξύδι και να δέσουν όλα τα αρώματα. Εγώ την άφησα όλη νύχτα. Η παραλλαγή με πράσινες πιπεριές είναι της Μαριάννας. Η φλούδα των πιπεριών μην σας φοβίζει. Μαλακώνει με το σωτάρισμα.
Μαριάννα ευχαριστώ!


Πιπεριές Φλωρίνης με μπαλσάμικο και άνηθο
Υλικά 
5-6 πιπεριές Φλωρίνης
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
1/2 ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο
ξύδι μπαλσάμικο
2-3 κ. σ. ελαιόλαδο (η Μαριάννα λέει 1-1,5 φλυτζανάκι του καφέ)
αλάτι


Εκτέλεση 
Παίρνουμε 5-6 στενόμακρες πιπεριές Φλωρίνης και αφού τις πλύνουμε και τις στεγνώσουμε τις κόβουμε σε κύβους.
Σε ένα τηγάνι ρίχνουμε το λάδι και μόλις κάψει ρίχνουμε μέσα τις πιπεριές. Ρίχνουμε και το αλάτι, χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε να σωταριστούν για 15 λεπτά περίπου ή μέχρι να μαλακώσουν. Ανακατεύουμε περιοδικά.
Παράλληλα, μέχρι αυτές να μαλακώσουν, ετοιμάζουμε ένα ντρέσινγκ.
Σε μία γαβάθα ρίχνουμε λίγο ξύδι μπαλσάμικο, τον άνηθο και το σκόρδο.
Μόλις ετοιμαστούν οι πιπεριές τις ρίχνουμε μέσα στη γαβάθα με τα υπόλοιπα υλικά, ανακατεύουμε και τις βάζουμε στο ψυγείο για λίγες ώρες.
Είναι ωραίο μεζεδάκι για ουζάκι, μπύρα και ψωμάκι ζυμωτό! Μπορείτε να το κάνετε και με πράσινες πιπεριές με τη μόνη διαφορά ότι στη θέση του άνηθου βάζουμε μαϊντανό.

Καλή εβδομάδα!

Thursday, September 12, 2013

Μαρμελάδα δαμάσκηνο

Κάθε ξεκίνημα εποχής, περιλαμβάνει πολλές δουλειές, είτε στην κουζίνα είτε εκτός. Αυτό τον καιρό εδώ, φρούτα εποχής χρειάζονται φροντίδα για να έχουμε μαρμελάδες, γλυκά κουταλιού κλπ για το χειμώνα. Πόσο μάλλον όταν όλα αυτά είναι δώρα καλοδεχούμενα. Σταφύλια για γλυκό, σταφίδα για παξιμάδια κλπ, μούστος για πετιμέζι, δαμάσκηνα για γλυκό, κομπόστα, λικέρ, σάλτσα για ψητά και μαρμελάδα. 'Ολα θέλουν χρόνο, ο οποίος έτσι κι αλλιώς είναι πολύτιμος.
Πρόσφατα "τρυγίσαμε" τη δαμασκηνιά της φίλης μας της Μαρίας. Μοιραστήκαμε τα δαμασκηνάκια 4 φίλες και άρχισε η δουλειά. Η μαρμελάδα δαμάσκηνο είναι μία από τις νοστιμότερες που υπάρχουν. Πέρα από τα ωφέλη της, είναι μια από τις ιδανικότερες για τσιζκέικ. Αν βρείτε δαμάσκηνα δοκιμάστε τη!




Μαρμελάδα δαμάσκηνο
Υλικά
1 κιλό δαμάσκηνα
½ κιλό ζάχαρη
½ κούπα νερό
χυμό μισού λεμονιού


Εκτέλεση
Πλένουμε και τεμαχίζουμε τα δαμάσκηνα σε κομμάτια.
Αφήνουμε σε κατσαρόλα τα δαμάσκηνα με τη ζάχαρη για 2 ώρες.
Βράζουμε τα δαμάσκηνα με το νερό και τη ζάχαρη για 15-20 λεπτά (ανάλογα πόσο ώριμα είναι τα φρούτα).
Κλείνουμε τη φωτιά, περνάμε από το μούλτι ή πίμερ τη μαρμελάδα και την ξαναβάζουμε στο ζεστό μάτι.
Αφήνουμε να κρυώσει εντελώς και την επόμενη μέρα αν χρειάζεται την ξαναδένουμε (συνήθως δεν χρειάζεται. Τη λιώνω και την φυλάω την ίδια μέρα. Αν δεν έχει δέσει, συνεχίζω όπως παρακάτω).
Ανοίγουμε πάλι τη φωτιά, βράζουμε για 1-2 λεπτά, προσθέτουμε το χυμό λεμονιού και φυλάμε σε βάζα όπως είναι ζεστή.
Τα αναποδογυρίζουμε για να σφραγίσουν και να μην χρειάζονται ψυγείο.

Monday, September 9, 2013

Ψωμί με προζύμι από κεφίρ και αλεύρι ζέας

Αφού φτιάξαμε προζύμι από αλεύρι ζέας και κεφίρ, ήρθε η ώρα του ζυμώματος. Το μόνο που άλλαξα σε σχέση με τα ψωμιά τα προζυμένια που κάνω, είναι η αναλογία προζυμιού με αλεύρι.



Το προζύμι εδώ είναι αρκετό για την ποσότητα του αλευριού που πρόσθεσα, αλλά έγινε για 2 λόγους: 1) δεν είχα παραπάνω αλεύρι ζέας να βάλω και δεν ήθελα να προσθέσω κανονικό, για να έχω απόλυτη εικόνα του αλευριού αυτού και 2) ήθελα να εξασφαλίσω ότι θα φουσκώσει το ψωμί σίγουρα. Είμαι απόλυτα σίγουρη μετά τις δοκιμές, ότι το ψωμί άνετα θα φούσκωνε αν είχα προσθέσει περισσότερο αλεύρι (ή αν είχα βάλει εξαρχής λιγότερο προζύμι. Οι καλοκαιρινές θερμοκρασίες άλλωστε, βοηθάνε στα φουσκώματα). Οπότε είναι επιλογή σας αν θα κρατήσετε αυτή την αναλογία ή αν θα προσθέσετε περισσότερο αλεύρι (και νερό εννοείται).
Για τη γεύση του δεν έχω να πω πολλά. Ήταν τέλεια!


Ψωμί με προζύμι από κεφίρ και αλεύρι ζέας
Υλικά
για το ανάπιασμα
300 γρ. προζύμι με κεφίρ
350 γρ. αλεύρι ζέας
3/4 κούπας ζεστό (όχι καυτό) νερό
για το ζύμωμα
1 κ. γ. ζάχαρη
1 κ. γ. αλάτι
500 γρ. αλεύρι ζέας
3 κ. σ. ελαιόλαδο
1 κούπα ζεστό (όχι καυτό) νερό


Εκτέλεση
Ανάβουμε τον φούρνο στους 50 βαθμούς για 10 λεπτά ή μέχρι να κάνουμε την παρακάτω διαδικασία.
Από το προηγούμενο βράδυ (ή ένα 8ωρο περίπου πριν ζυμώσουμε), βάζουμε το προζύμι σε μεγάλο μπωλ.
Το αναλιγώνουμε με το νερό και προσθέτουμε 350 γρ. αλεύρι ζέας.
Ανακατεύουμε λίγο να ενσωματωθεί το αλεύρι, σκεπάζουμε με καθαρή πετσέτα και το αφήνουμε τυλιγμένο με τραπεζομάντηλο μέσα στον φούρνο τον οποίο σβήνουμε, για ένα 8ωρο. Αν είναι χειμώνας, τυλίγουμε και με κουβερτούλα. Αν είναι καλοκαίρι, ακόμα και η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι υπεραρκετή για να φουσκώσει.


Να πω εδώ, ότι αν δεν έχετε τη δυνατότητα μετά από 8ωρο να ασχοληθείτε με το ψωμί, μπορείτε να το αφήσετε κι άλλο στην αναμονή. Μπορείτε επίσης, αφού φουσκώσει, να ανακόψετε τη ζύμωσή του βάζοντάς το στο ψυγείο. Έχουν υπάρξει φορές που δεν προλάβαινα να ασχοληθώ με το ψωμί γιατί δεν είχα χρόνο και το άφηνα για ώρες ακόμα να περιμένει (εκτός ψυγείου).

Μετά από το 8ωρο ή αφού τριπλασιαστεί, βάζουμε στο μπωλ τη ζάχαρη, το αλάτι, το λάδι και το νερό και ανακατεύουμε.


Ζυμώνουμε προσθέτοντας εναλλάξ το νερό με το αλεύρι. Μπορείτε επίσης να ρίξετε όλο το νερό και όλο το αλεύρι απευθείας. Ζυμώνουμε για μερικά λεπτά και φτιάχνουμε μια σφιχτή ζύμη.
Σε ταψάκι 26 εκ. στρώνουμε λαδόκολλα ή το λαδώνουμε απευθείας.
Βάζουμε τη ζύμη μας στο κέντρο και τη χαράζουμε.


Την αφήνουμε μερικές ώρες να φουσκώσει πάλι. Αν έχει ζέστη, 2-3 ώρες είναι αρκετές. Αν είναι χειμώνας θα θέλει λίγο χρόνο παραπάνω και μια βοήθεια με έξτρα θέρμανση.
Ανάβουμε όπως και να έχει τον φούρνο μας στους 50-60 βαθμούς για λίγα λεπτά, αφήνουμε το ταψί μέσα και τον σβήνουμε.
Όταν φουσκώσει και διπλασιαστεί σε όγκο, ανεβάζουμε τη θερμοκρασία στους 180-190 βαθμούς με αέρα (ή χωρίς) και ψήνουμε για 1 ώρα.


Βγάζουμε το ψωμί από το φούρνο και από το ταψί και το αφήνουμε σε σχάρα να κρυώσει.
Το ψωμάκι μας μένει φρέσκο για μέρες.
Αν δεν θέλετε να το καταναλώσετε άμεσα όλο, κόψτε το στα 2 αφού κρυώσει και φυλάξτε το στην κατάψυξη.

Το απόλαυσα όπως βλέπετε με τη μαρμελάδα της Ξανθής και άλλα καλούδια!

Καλή εβδομάδα!


Thursday, September 5, 2013

Προζύμι με αλεύρι ζέας και κεφίρ. Προετοιμασία προζυμένιου ψωμιού για άτομα με δυσανεξία στη γλουτένη.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ακολουθεί διπλοσέντονο, αλλά αν έχετε δυσανεξία στη γλουτένη και θέλετε χειροποίητο ψωμί, όπως επίσης αν ψάχνεστε με το κεφίρ, αξίζει να το διαβάσετε.

Ένα από το "κομμάτια" του blogging που μου αρέσει τρελά, είναι η ανταλλαγή αποριών και εμπειριών που ανταλλάσσουμε με mails. Πάρα πολύ συχνά λαμβάνω emails με απορίες αναγνωστών, άπειρων και έμπειρων στην κουζίνα, που ρωτάνε για διάφορα θέματα. Μου αρέσουν πολύ αυτά τα emails για πολλούς λόγους. Κατ΄ αρχήν, ότι με εμπιστεύονται και θεωρούν ότι μπορεί να ξέρω κάτι παραπάνω, είναι από μόνο του σημαντικό. Κατά δεύτερον, αν δεν ξέρω κάτι που ρωτούν, μπαίνω στο τριπάκι να μάθω. Σκέφτομαι, υποθέτω, ψάχνω, μελετάω. Μέσα από τις απορίες των αναγνωστών, μαθαίνω κι εγώ και για μένα η γνώση είναι δύναμη, όπως είναι και η εμπειρία. Μέσα από τις δοκιμές και τα λάθη μαθαίνεις. Κι αφού μιλάμε για ερασιτέχνες μάγειρες και ζαχαροπλάστες όπως είμαστε εμείς, αυτό που μας δίνει γνώση και εμπειρία είναι η συνεχής ενασχόληση, η μελέτη ΚΑΙ τα λάθη που μας διδάσκουν.

Ένα ποστ που συγκεντρώνει πάρα πολλές απορίες, είναι αυτό με το προζύμι. Όταν δεν έχεις ασχοληθεί με το προζύμι, μπορείς να έχεις πάρα πολλές απορίες. Όταν αποκτήσεις εμπειρία, απορείς γιατί είχες τόσες απορίες πριν. Το προζύμι είναι κάτι ζωντανό. Είναι ένα αγαθό που ζει και αναπνέει και γι΄αυτό, ανάλογα με το ποιος το κανακεύει, πού και πότε, λειτουργεί διαφορετικά στον καθένα. Το προζύμι συμπεριφέρεται διαφορετικά το χειμώνα από το καλοκαίρι. Διαφορετικά με απλό αλεύρι και διαφορετικά με ένα άλλο αλεύρι. Και ενώ ο κανόνας για να φτιάξεις προζύμι είναι απλός, τελικά προκύπτουν απορίες γιατί διαφοροποιούνται οι συνθήκες. Στο βιβλίο μου Ψωμιά και ζύμες, περιγράφω αναλυτικά πώς να φτιάξετε προζύμι και δεν ξέρετε πόσο χαίρομαι όταν στέλνετε email και "φωνάζετε" με χαρά "έφτιαξα προζύμι"! Μα είναι να μη χαίρεσαι όταν μαθαίνεις κάτι νέο και χρήσιμο; Κακά τα ψέματα. Τα προζυμένια ψωμιά, δεν συγκρίνονται σε γεύση!

Και ερχόμαστε στις απορίες και το λόγο ύπαρξης του σημερινού ποστ.
Εδώ και λίγο καιρό,  μια φίλη αναγνώστρια μου στέλνει email, αναφέροντας το πρόβλημα που είχε. Η οικογένειά της έχει δυσανεξία στη γλουτένη και γι΄αυτό προσπαθεί να φτιάξει ψωμί με προζύμι με αλεύρι ζέας, που έχει πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε γλουτένη και είναι καλά ανεκτό από άτομα με δυσανεξία σ΄αυτή. Το προζύμι της αντιστέκεται (θεωρεί λόγω της χαμηλής περιεκτικότητας σε γλουτένη) και δεν γίνεται με σκέτο νεράκι. Προκειμένου να φουσκώσει προζύμι και ψωμί, κάπου άκουσε ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει κεφίρ προκειμένου να γίνει. Και η ερώτηση είναι, αν έχω κάνει ποτέ προζύμι με κεφίρ. Δεν είχα κάνει, αλλά μπήκα στο τριπάκι να ψάξω. Δεν μου φαινόταν παράλογο να φουσκώσει με το κεφίρ, επειδή το κεφίρ κατά τη διαδικασία της καλλιέργειας στο βάζο, παρουσιάζει μια εικόνα ζύμωσης.

Η Βικτώρια τελικά πέτυχε να φτιάξει προζύμι με κεφίρ και ψωμί προζυμένιο με αλεύρι ζέας. Ενθουσιάστηκα και περίμενα να φέρει το μπαχαρτζίδικο εδώ αλεύρι ζέας για να δοκιμάσω και μόνη μου να φτιάξω ψωμί με προζύμι από κεφίρ.

Πριν πάμε στο προζύμι, να πούμε 2 πράγματα. Το ένα είναι ότι με την Αγγελική Ν. που συζητάμε συνέχεια απορίες μας γύρω από διάφορα που μας απασχολούν στην κουζίνα, έχουμε καταλήξει ότι το προζύμι δεν γίνεται με έναν και μόνο τρόπο. Απόδειξη το σημερινό ποστ.
Το δεύτερο είναι το αλεύρι ζέας που θέλει πολλή κουβέντα.

Η ζέα, είναι ίσως το αρχαιότερο δημητριακό που υπάρχει και αναφέρεται ακόμα και στην Αρχαία Ελλάδα. Είναι ένα δημητριακό με μεγάλη θρεπτική αξία. Περιέχει μαγνήσιο, λυσίνη, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε γλουτένη και μεταβολίζεται καλύτερα στο πεπτικό σύστημα (εξαιτίας της λυσίνης) με αποτέλεσμα να είναι καλά ανεκτό στον οργανισμό. Συχνά συγχέεται με το γερμανικό ντίνκελ, με τη σίκαλη ή ακόμα και με το καλαμπόκι. Πάρα πολλές πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Ενώ η ζέα ήταν ένα από τα σημαντικότερα δημητριακά που υπήρχαν στην αρχαιότητα, για κάποιους λόγους, η παραγωγή της στην Ελλάδα σταμάτησε γύρω στα 1930 και σαν δημητριακό υποβιβάστηκε σε ζωοτροφή. Τα τελευταία χρόνια, έκανε πάλι την εμφάνισή της και μπήκε ξανά στους αγρούς και στα σπίτια.

Η ζέα που χρησιμοποίησα εγώ, είναι ολικής αλέσεως και προϊόν βιολογικής καλλιέργειας, που από μόνο του σημαίνει τσουχτερή τιμή. Πιστεύω ότι είναι θέμα χρόνου να εξαπλωθεί η καλλιέργειά της και κατά συνέπεια να πέσει η τιμή της στο εμπόριο. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό σε κάποιον να στοιχίζει κοντά 5 ευρώ 1 κιλό ψωμί, σκεφτείτε όμως πόσο υποφέρουν μερικοί άνθρωποι από δυσανεξία και πόσο απαγορευτικό είναι γι΄αυτούς ακόμα και να δοκιμάσουν προϊόντα με κοινά αλεύρια. Και μην σκέφτεστε μόνο το ψωμί, αλλά και οτιδήποτε περιέχει αλεύρι. Οπότε, μια χαρά είναι το ψωμάκι αυτό κι ας κοστίζει παραπάνω, αφού μπορεί άνετα να καταψυχτεί και να καταναλώνεται σιγά-σιγά από τα άτομα που υποφέρουν.

Πάμε σιγά-σιγά στη συνταγή.
Όπως είπα, το αλεύρι που χρησιμοποίησα ήταν ολικής αλέσεως. Επειδή η Βικτώρια στα πειράματα που έκανε μου είπε ότι της άφηνε μια πικράδα σε γεύση το ψωμί, το πρώτο που έκανα ήταν να δοκιμάσω σκέτο το αλεύρι για να δω τη γεύση του. Το αλεύρι έχει από μόνο του γλυκιά γεύση!
Το δεύτερο που έκανα ήταν να ξεκινήσω 2 προζύμια ταυτόχρονα. Ένα με κεφίρ και ένα με νερό. Και τα δύο προζύμια έγιναν μια χαρά. Και ενώ το προζύμι με νερό φαινόταν πιο αδύναμο σε σχέση με αυτό που περιείχε κεφίρ, τελικά τα ψωμιά έγιναν και τα δύο τέλεια και φούσκωσαν απολύτως ικανοποιητικά.

Το κεφίρ που χρησιμοποίησα ήταν από το δικό μου κεφίρ που μόλις είχα σουρώσει. Το χρησιμοποίησα όπως ήταν από το ψυγείο, δηλαδή παγωμένο (σε αντίθεση με το κανονικό προζύμι που του βάζουμε χλιαρό νερό). Το κεφίρ δούλεψε μια χαρά, ακόμα και παγωμένο. Τις επόμενες μέρες του ταΐσματος, επέλεξα να συνεχίσω το τάισμα με κεφίρ και όχι με νερό για να είμαι σίγουρη ότι θα φουσκώσει.

Τονίζω ότι οι θερμοκρασίες είναι καλοκαιρινές ακόμα. 'Ενα προζύμι, με όποιον τρόπο και αν το κάνετε, το χειμώνα θα σας δυσκολέψει περισσότερο από ό,τι αν το κάνετε καλοκαίρι. Ακόμα και το κεφίρ που χρησιμοποίησα παγωμένο, δεν δημιούργησε προβλήματα μάλλον επειδή είχε ζέστη. Αν το κάνετε χειμώνα, φροντίστε να έχετε ζεστό περιβάλλον και το κεφίρ εκτός ψυγείου από ώρα. Η θερμοκρασία κατά τα πειράματα ήταν κοντά στους 30 βαθμούς.

Προζύμι με κεφίρ και αλεύρι ζέας
Υλικά
80 γρ. (1 ποτήρι του κρασιού) αλεύρι ζέας ολικής αλέσεως (και βιολογικής καλλιέργειας αναφέρω αφού έτσι ήταν το δικό μου)
150 γρ. κεφίρ (1 ποτήρι του κρασιού)
κεφίρ και αλεύρι ζέας για το τάισμα των επόμενων ημερών

Εκτέλεση
1η μέρα
Ανακατεύω σε πλαστικό μπωλ το κεφίρ όπως είναι παγωμένο με το αλεύρι ζέας. Αν είναι χειμώνας, αφήστε το κεφίρ εκτός ψυγείου για ώρα.
Σκεπάζουμε με τραπεζομάντηλο (αν είναι χειμώνας ενισχύστε το και με κουβερτούλα).
Η γεύση του είναι γλυκόξινη.

1η μέρα


2η μέρα, 12 ώρες μετά. Το προζύμι μου έχει τις πρώτες του φουσκαλίτσες.
Τάισμα με 2 κ. σ. ζέα και 2-3 κ. σ. κεφίρ από το ψυγείο
Σκέπασμα με τραπεζομάντηλο πάλι

2η μέρα

3η μέρα, 24 ώρες μετά (και στο 12ωρο είχε δουλέψει αλλά δεν προλάβαινα να ασχοληθώ). Το προζύμι έχει πολλές φουσκάλες και έχει φουσκώσει.Το ψωμί θα μπορούσα να το ξεκινήσω ακόμα και σήμερα γιατί έχω ικανοποιητικό προζύμι.
Τάισμα με 2 κ. σ. ζέα και 2-3 κ. σ. κεφίρ από το ψυγείο
Σκέπασμα με τραπεζομάντηλο πάλι.
3η μέρα
 
4η μέρα, 24 ώρες μετά, το προζύμι έχει πολλές φουσκάλες και φούσκωμα και μπορούμε να ξεκινήσουμε το ψωμί μας.


4η μέρα, έτοιμο για χρήση

Επειδή είπα πολλά, θα σταματήσω εδώ. Μείνετε συντονισμένοι για να φτιάξουμε ψωμί με προζύμι και αλεύρι ζέας την επόμενη φορά. Πάρτε αλευράκι και ετοιμάστε το προζύμι σας!

Wednesday, September 4, 2013

Και τα δωράκια πάνε...

Οοοοοκ! Η ώρα της κλήρωσης έφτασε και οι τυχεροί έχουν ήδη αναδειχτεί με τη μέθοδο της τυχαίας επιλογής αριθμών. Πριν όμως πάμε στις φίλες/ους που κέρδισαν τα δωράκια, θέλω να σας ευχαριστήσω για ΟΛΑ τα σχόλια. Για κάθε ένα από αυτά, έμπαινα στον πειρασμό να απαντήσω ξεχωριστά, αλλά έτσι θα έχανα τη μπάλα! χαχα! Όμως χαιρόμουνα που έβλεπα σχόλια από πολύυυυυ παλιές φίλες και φίλους, από παλιές φίλες και φίλους, από πολύ φρέσκιες φίλες και φίλους και από φίλες και φίλους που πρώτη φορά σχολίαζαν. Χαίρομαι για την διαδικτυακή μας παρέα και όπως ξαναείπα, συνεχίζουμε.

Οι συμμετοχές ήταν 70, οπότε, σύμφωνα με την τυχαία επιλογή του random.org, οι τυχερές/οί που παίρνουν τα παρακάτω δωράκια είναι οι εξής:



  8: Angel Pap, το πορτοκαλοπίπερο
36: Αλεξάνδρα (alexs), το ρας ελ χανούτ
51: Πηνελόπη,  τα γκότζι μπέρις
54: Ευτυχία, το μίγμα που αντικαθιστά το αλάτι
64: Νεκταρία Μαστρογιώργη, το μίγμα βεγκέτα

Επικοινωνήστε μαζί μου για τις διευθύνσεις σας! Να είστε πάντα γερές/οί και καλότυχες/οι και οι υπόλοιπες/οι, πιο τυχερές/οί την επόμενη φορά.

Sunday, September 1, 2013

5 χρόνια μικρή κουζίνα

Και ναι! Κλείσαμε τα 5 χρόνια! 

5 χρόνια μικρή κουζίνα!


  
6.490.393 pageviews

906 posts



Πάνω από 3.000 επισκέπτες καθημερινά


                                                              19.890 σχόλια
914 followers στο blog, 3.580 στη σελίδα στο     facebook (εσείς έχετε κάνει like;)


2 βιβλία, πολλά άρθρα σε περιοδικά, συνεντεύξεις, αφιερώματα


7 χρόνια blogging




Χαρά! Μεγάλη χαρά που είμαι εδώ μαζί σας 5 χρόνια τώρα με τη μικρή κουζίνα συν 2  ακόμα πιο πριν με πολλές φίλες! 
5 χρόνια πέρασαν από τότε που αποφάσισα να ανοίξω την πόρτα στη μικρή μου κουζίνα. Τίποτα δεν μπορούσε να με κάνει να φανταστώ όλα αυτά που ακολούθησαν. Χαίρομαι που είμαι ακόμα εδώ, χαίρομαι που προχωράμε μαζί όλοι εμείς που γνωριστήκαμε, αλλά και όλοι όσοι δεν έχουμε γνωριστεί (ακόμα).

Ευχαριστώ όλους όσους περνάτε την πόρτα της μικρή κουζίνας καθημερινά.  Τους γνωστούς κι αγνώστους, τους επώνυμους και ανώνυμους, αυτούς που σχολιάζουν και αυτούς που δεν σχολιάζουν, αυτούς που μου στέλνουν email για ερωτήσεις, απορίες αλλά και αυτούς που κάνουν απλά τον κόπο να στείλουν ένα email μόνο για να πουν μπράβο στη μικρή κουζινίτσα, τους φίλους που έκανα και που θα κάνω ακόμα. Χαίρομαι που έμαθα περισσότερα πράγματα αλλά και που έμαθα άλλους καινούρια, χαίρομαι που μέσα από τις απορίες σας μαθαίνω κι εγώ, χαίρομαι που για πολλούς έγινα η αιτία και η έμπνευση για να μαγειρέψουν ή η αιτία για να ασχοληθούν με την κουζίνα.
Θα πω για άλλη μια φορά αυτό που είχα πει στην αρχή: Η κουζινίτσα μου μπορεί να είναι μικρή και ταπεινή, αλλά έχει κι άλλα να πει! Συνεχίζουμε!


Θα γιορτάσω τα 5 χρόνια της μικρής κουζίνας, με 5 μικρά δωράκια. Ξέρετε, ότι δεν έχει σημασία η αξία του δώρου όταν ανταλλάσσουμε δωράκια. Τα δωράκια είναι συμβολικά.

Τα 5 δωράκια είναι βρώσιμα και είναι προσφορά 2 μπαχαρτζίδικων. Τα 3 πρώτα δωράκια είναι προσφορά του καταστήματος μπαχαρικών "Γεύσεις και αρώματα", Φωσκόλου 23 στη Ζάκυνθο και τα 2 επόμενα δωράκια είναι προσφορά του καταστήματος μπαχαρικών "Το Βάλσαμο (Υπερικόν)," Πατρέως 41-45 στην Πάτρα. Με τη σειρά που εμφανίζονται, έτσι θα γίνει και η κλήρωσή τους. Αφήστε σχόλιο εδώ και μόνο εδώ, μέχρι την Τρίτη 3 Σεπτέμβρη τα μεσάνυχτα, αρκεί να βάλετε ένα ονοματάκι και θα μπείτε στην κλήρωση γι΄αυτά. Σας θυμίζω ότι αφήνετε ένα μόνο σχόλιο και όχι ανώνυμα, οκ; Ανεξάρτητα από το αν μένετε Ελλάδα ή όχι, τα δωράκια θα ταξιδέψουν για οποιονδήποτε προορισμό, όπου κι αν κληρωθούν. 


Και τα δωράκια είναι:

1) Πορτοκαλοπίπερο. Χρειάζεται να πω κάτι γι΄αυτό; Πάει σε κρεατικά, πουλερικά, πατάτες, αυγά κλπ



2) Ρας ελ χανούτ: Μαροκινό μίγμα με τα "καλύτερα μπαχαρικά" όπως λέει το όνομά του! Το χρώμα του εξαρτάται από τα μπαχαρικά από τα οποία έχει φτιαχτεί. Προσθέτει άρωμα και γεύση σε ψάρι, κοτόπουλο κλπ.


3) Γκότζι μπέρι: Το "μούρο της ευτυχίας", θεωρείται μία από τις υπερτροφές σήμερα, λόγω των ευεργετικών και θεραπευτικών ιδιοτήτων του. Μπορείτε να το προσθέσετε σε γιαούρτι, δημητριακά πρωινού, κλπ



4) Μίγμα μπαχαρικών που αντικαθιστά το αλάτι. Αποφεύγετε για κάποιο λόγο το αλάτι; Θέλετε απλά να μην το συμπεριλαμβάνετε στη διατροφή σας. Δώστε νοστιμιά στα φαγητά σας με αυτό το μίγμα ΑΝΤΙ να προσθέσετε αλάτι!

5) Βεγκέτα: Αποτελείται από μπαχαρικά και φρεσκοκομμένα λαχανικά. Περιέχει κιτρινόριζα, πιπέρι, καρότο, σέλινο, κρεμμύδι κλπ και δίνει ισορροπημένη γεύση στη συνταγή. Η βεγκέτα χρησιμοποιείται με κρέας, ψάρι, σε ομελέτες και σούπες.

Να θυμάστε: σχολιάζετε εδώ, μέχρι την Τρίτη το βράδυ!



Καλό μήνα και καλό φθινόπωρο να έχουμε!

υγ. Αν δεν έχετε λογαριασμό μπλόγκερ και θέλετε να αφήσετε σχόλιο, κλικάρετε κάτω από το σχόλιο στο "ανώνυμος ή άλλος" και γράψτε μέσα στο σχόλιο το όνομά σας!