Wednesday, December 31, 2008

Σαλάτα τούρτα

Ο παλιός χρόνος φεύγει και φεύγει με άσχημα γεγονότα χαραγμένα στην καρδιά μας. Για να καλωσορίσουμε τον καινούριο και να τον καλοπιάσουμε, ας φτιάξουμε μια εντυπωσιακή σαλάτα.


Υλικά για μια πιατέλα όπως στη φωτό
3 πατζάρια βρασμένα να κρατάνε (μετάφρασις=όχι νιανιά). Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και κονσέρβα χωρίς ξύδι ή από Σ.Μ. βρασμένα και συσκευασμένα.
10 μέτρια καρότα να κρατάνε
8 μέτριες πατάτες
1 βάζο μαγιονέζα
αλάτι κατα βούληση
1 αυγό σφιχτό

Ας το φτιάξουμε
Σε μια πιατέλα στήνουμε ένα τσέρκι (το εξωτερικό μέρος από φόρμα με σούστα).

Βράζουμε τα πατζάρια και τα τρίβουμε στο χοντρό του τρίφτη. Αν είναι αλατισμένα τα πατζάρια, στίφτε τα ελαφρά να βγάλουν ζουμιά, γιατί μετά βγαίνει στην πιατέλα (ο παθών, μαθών)
Βράζουμε και τα καρότα και τα τρίβουμε κι αυτά. Τα τοποθετούμε πάνω από τα πατζάρια.

Βράζουμε και τις πατάτες, τις κόβουμε κύβους και τις ανακατεύουμε με το μισό βάζο μαγιονέζα, ή όσο χρειάζεται.

Στρώνουμε κι αυτές πάνω από τα καρότα και βάζουμε λίγη ακόμα μαγιονέζα να καλυφτούν όμορφα.

Τρίβουμε και το αυγό στο ψιλό του τρίφτη.

Τη βάζουμε στο ψυγείο τουλάχιστον για 2 ώρες ή ακόμα καλύτερα ολόκληρη νύχτα. Εγώ την άφησα μια νύχτα.
Όταν βγάλουμε το τσέρκι, (περάστε απαλά το μαχαίρι από τα τοιχώματα, ανοίξτε το και τραβήξτε απαλά προς τα πάνω), βάζετε αν θέλετε μαγιονέζα ολόγυρα από την τούρτα. Εγώ δεν έβαλα για να φαίνονται οι τρεις πάτοι της. Οι περισσότεροι την πέρασαν για γλυκό, ένας μάλιστα μου ζήτησε και κουταλάκι για να τη φάει!!!



Κα
ι το tip που λέγαμε;
Αν δεν έχει σουρώσει καλά το πατζάρι θα βγάζει συνέχεια ζουμιά στο ψυγείο. Γύρω από το τσέρκι, εξωτερικά, στριμώξτε χαρτί κουζίνας και ελέγχετε κάθε λίγο για αλλαγή. Μην το βάλετε έτσι στο ψυγείο χωρίς χαρτί γιατί την άλλη μέρα θα βρεθείτε προ εκπλήξεως.

Εύχομαι σε όλους καλή χρονιά με υγεία. Ο νέος χρόνος να φέρει μόνο ευχάριστες εκπλήξεις και να κάνει πραγματικότητα την επιθυμία τους καθενός.


ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Monday, December 29, 2008

Πατέ σολομού

Ένα γρήγορο, νόστιμο, εμφανίσμο και εύκολο ορεκτικό για τις γιορτές αλλά και για τα τραπεζώματά μας.
Τι θα χρειαστούμε για μια μικρή δόση:

Πατέ σολομού
1 κουτί τυρί κρέμα (προτιμείστε με χαμηλά λιπαρά)
1 πακέτο (200 γρ. περίπου) φιλέτο καπνιστού σολομού
Το χυμό από 1-2 λεμόνια
Μεμβράνη φαγητού

Κόβουμε ένα μεγάλο κομμάτι μεβράνη.
Στρώνουμε τη μεμβράνη σε ένα μπωλ ή βαθύ πιάτο. Αν δεν έχουμε μεμβράνη ανοίγουμε μια σακούλα φαγητού (η μεμβράνη πρέπει να περισσεύει έξω από το μπωλ αρκετά).

Κόβουμε σε λωρίδες το σολομό και τον τοποθετούμε σε σχήμα καρό.

Τον υπόλοιπο σολομό που μένει, τον ψιλοκόβουμε και τον ανακατεύουμε με το τυρί και το λεμόνι. Το λεμόνι δεν το ρίχνουμε μονομιάς αλλά δοκιμάζουμε πόσο ξινό το θέλουμε.
Ρίχνουμε όλο το μίγμα μέσα στο μπωλ.
Κλείνουμε προσεχτικά με τα περισσεύματα της μεμβράνης και το βάζουμε το στο ψυγείο 2-3 ώρες να παγώσει.

Όταν θελήσουμε να το βάλουμε σε πιάτο, αναποδογυρίζουμε στο χέρι μας τη μεμβράνη με το υλικό. Ξετυλίγουμε ολόγυρα τη μεμβράνη, τοποθετούμε ένα πιάτο από πάνω και το γυρίζουμε απαλά.

Το σχήμα του είναι εντυπωσιακό. Η γεύση του ακόμα καλύτερη.
Για περισσότερη δόση, διπλασιάστε τα υλικά και φτιάξτε 2 μπωλ.

Για ακόμα πιο γιορτινό look, αντί να κάνουμε σχέδια καρό, κόβουμε το σολομό και σχηματίζουμε με τα κομμάτια ένα έλατο. Στολίζουμε με ρόδι για να βάλουμε χριστουγεννιάτικες μπάλες.

Καλή επιτυχία. Σας φιλώ από την πρωτεύουσα!

Saturday, December 27, 2008

Βασιλόπιτα κέικ

Εδώ και 8 χρόνια κάνουμε πρωτοχρονιά με αγαπημένους συγγενείς και φίλους. Η Ράνια μαγειρεύει, η Βάσω φτιάχνει τη βασιλόπιτα κι εγώ φτιάχνω καμιά σαλάτα γιατί είμαστε στην Αθήνα και δεν έχω τις βολές μου εκεί. Η βασιλόπιτα της Βάσως είναι απλή, αλλά εξαιρετική. Την είχε βρει σε κάποια συσκευασία αλευριού και έχει κάνει κάποιες μικροαλλαγές. Σας τη γράφω όπως μου την έδωσε.

Βασιλόπιτα της Βάσως
Υλικά:
1 βιτάμ
4-5 αυγά
1 ποτήρι γάλα φρέσκο
1 πακέτο αλεύρι Γιώτης (στην πορτοκαλί συσκευασία)
2-3 βανίλιες
ξύσμα από ένα πορτοκάλι
2 κούπες ζάχαρη
αχνή ζάχαρη

Εκτέλεση:
Χτυπάμε το βούτυρο με την ζάχαρη μέχρι να ασπρίσει.
Ρίχνουμε ένα-ένα τα αυγά και στην συνέχεια λίγο το γάλα με το αλεύρι .
Δεν σταματάμε καθόλου με το μίξερ μετά ρίχνουμε τις βανίλιες και το ξύσμα. Βουτυρώνουμε ένα ταψί η την φόρμα και ρίχνουμε το μίγμα και το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για μια ώρα. Εγώ το ψήνω στους 140 για ακριβώς μια ώρα γιατί γινόταν ξερό από την μια πλευρά.
Στην μια ώρα βάζουμε ελαφρά ένα μαχαίρι και αν δεν κολλάει είναι έτοιμο.
Μόλις κρυώσει το πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη και το στολίζουμε.

Δοκίμασα να τη φτιάξω και επειδή δεν είχα γάλα έβαλα γιαούρτι. Μια μικρή παραλλαγή της είναι αυτή:

Βασιλόπιτα, παραλλαγή
Υλικά:
1 κουτί μαργαρίνη soft 250 γρ.
4 μεγάλα αυγά
1 κεσεδάκι γιαούρτι 0% 170 γρ.
450 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 βανίλια
1 κ. γλ. εκχύλισμα πορτοκαλιού σε σκόνη
2 φλυτζάνια ζάχαρη
αχνή ζάχαρη

Για το γλάσο:
2 φλυτζάνια άχνη ζάχαρη
2-3 κ. σ. νερό
2 σταγόνες χρώμα ζαχαροπλαστικής

Εκτέλεση:
Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε ένα ταψί ή την φόρμα μέσα στην οποία θα φτιάξουμε τη βασιλόπιτα.


Χτυπάμε το βούτυρο με την ζάχαρη μέχρι να ασπρίσει.
Ρίχνουμε ένα-ένα τα αυγά ενώ συνεχίζουμε να χτυπάμε για κάθε ένα που ρίχνουμε.


Στην συνέχεια ρίχνουμε το γιαούρτι και το αλεύρι.




Συνεχίζουμε το χτύπημα.
Μετά ρίχνουμε τη βανίλια και το εκχύλισμα πορτοκαλιού.
Ξαναχτυπάμε να ανακατευτούν.
Ρίχνουμε το μίγμα στη φόρμα και το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 150 βαθμούς για 60-80 λεπτά. Ελέγξτε με μαχαίρι ή σουβλάκι κοντά στα 50-60 λεπτά και αν είναι έτοιμη βγάλτε τη. Στο δικό μου φούρνο επειδή χαμήλωσα αρκετά τη θερμοκρασία, χρειάστηκε 80 λεπτά.

Για το γλάσο:
Φτιάχνουμε το γλάσο με την άχνη ζάχαρη και 2-3 κ. σ. νερό, το οποίο δεν ρίχνουμε μονομιάς αλλά λίγο-λίγο έτσι ώστε να έχουμε ένα σφιχτό γλάσο.
Απλώνουμε το γλάσο πάνω στην επιφάνεια της βασιλόπιτας αφού έχει κρυώσει εντελώς.
Αν θέλουμε να φτιάξουμε λεπτομέρειες πάνω στην βασιλόπιτα με άλλο χρώμα (το 2009, δέντρο κλπ), κρατάμε ένα μέρος από το γλάσο και το βάφουμε με το χρώμα ζαχαροπλαστικής.
Απλώνουμε το βαμμένο γλάσο, αφού έχει σταθεί καλά το προηγούμενο γλάσο εντελώς.
Επίσης, μπορούμε να βάψουμε όλο το γλάσσο και να κάνουμε σχέδια από πάνω με χρωματιστό τζελ.

Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε για τη διακόσμηση της βασιλόπιτας:
Με πολλούς τρόπους μπορούμε να διακοσμήσουμε την βασιλόπιτά μας.

Όταν ήμουν μικρή, πάντα αναλάμβανα τη διακόσμηση η οποία ήταν η εξής:
Άχνιζα με άχνη ζάχαρη όλη τη βασιλόπιτα.
Έλιωνα σοκολάτα κουβερτούρα.
Έφτιαχνα ένα χωνάκι από χαρτί ψησίματος, έβαζα τη σοκολάτα μέσα και έκανα γιρλάντες ολόγυρα. Με τον ίδιο τρόπο έφτιαχνα το νούμερο της νέας χρονιάς στο κέντρο της πίτας.

Πάνω σε ένα χαρτί (ή χαρτόνι καλύτερα) γράψτε το 2009 με μεγάλα νούμερα. Κόψτε το γύρω-γύρω έτσι ώστε να φύγει το νούμερο και να μείνει το κενό πάνω στο χαρτί.
Αχνίστε όλη τη βασιλόπιτα με άχνη ζάχαρη.
Ακουμπήστε απαλά το χαρτί πάνω από την αχνισμένη βασιλόπιτα και ρίξτε κανέλλα στο μέρος που έχει τα νούμερα.
Αποσύρετε με προσοχή το χαρτί.

Υπάρχουν φόρμες με σχέδια (χριστουγεννιάτικα δέντρα, Αη-Βασίλης κλπ). Φτιάξτε τη βασιλόπιτα και αχνίστε τη με άχνη ζάχαρη. Ακολουθήστε τα σχέδια της φόρμας και διακοσμήστε τη με σοκολάτα, τζελ ή χρωματισμένο γλάσο.

TIP: Μη βάζετε το νόμισμα από την αρχή του ψησίματος στη βασιλόπιτα. Καταλήγει πάντα στον πάτο οριζόντια και καταφέρνει πάντα το μαχαίρι να πέφτει πάντα στη μέση του! Ψήστε τη βασιλόπιτα κανονικά. Βάλτε ένα νόμισμα μέσα σε ένα μικρό αλουμινόχαρτο και "μπήξτε το" από την ανάποδη της πίτας κάθετα. Αν μη τι άλλο, το μαχαίρι θα πέσει είτε δεξιά του, είτε αριστερά του. Στη μέση, αποκλείεται :-)))

Καλή επιτυχία

Friday, December 26, 2008

Το χαμόγελο του παιδιού

Στηρίζουμε ΟΛΟΙ «Το Χαμόγελο του Παιδιού»

22 ΕΩΣ 28 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Στείλτε τώρα από το κινητό σας τηλέφωνο το μήνυμα

ΧΑΜΟΓΕΛΟ ή XAMOGELO

στο 54234

(χρέωση € 1 + Φ.Π.Α.)

Από το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι μας

-Παιδάκι μου μουρλάθηκες και φωτογραφίζεις τα φαγητά;
-Σταμάτα ρε μάνα. Ξέρω γω τι κάνω...(τι να της πεις τώρα 75 χρονών; Μάνα είμαι blogger και θα τις βάλω στο ίντερνετ; αυτά τα πράγματα τα απλοποιούμε όσο μπορούμε)
-Α πάει...το ΄χασε το παιδί μου. Χαχαχα! Στην Αμερική μαρή θα τις στείλεις;
-Ναι στην Αμερική...(είσαι καλά που θα ανοίξω κουβέντα Χριστουγεννιατικα;) Μισό να φωτογραφίσω και τις σαλάτες.
-Και τις σαλάτες θα φωτογραφίσεις;
-Ναι και τις σαλάτες.
-Για σέρβιρε τούρτα τώρα.
-Πρώτα θα τη φωτογραφίσω...
-Και την τούρτα θα φωτογραφίσεις;
-Και την τούρτα...

Μα τώρα ανοίγεις κουβέντα με τη μάνα σου Χριστουγεννιάτικα; 75 χρονών, τα μισά που λες δεν τα ακούει. Για τα άλλα μισά που ακούει, βγάζει συμπεράσματα μόνη της. Μιλάει non stop και δεν ακούει ούτως ή άλλως τι λες. Οπότε ανοίγεις κουβέντα να εξηγήσεις γιατί φωτογραφίζεις; Όχι βέβαια!





Thursday, December 25, 2008

It' s Christmas!

Χρόνια πολλά. Χρόνια καλά. Χρόνια γεμάτα υγεία, γεμάτα ζεστασιά στην καρδιά, γεμάτα ευτυχία!

Wednesday, December 24, 2008

Οι συμβολισμοί της Ζακυνθινής κουλούρας

Παραμονή Χριστουγέννων σήμερα. Σας είπαν τα πιτσιρίκια τα κάλαντα; Ανοίξτε να σας τα πουν. Να γεμίσει το σπίτι παιδικές φωνές...
Εγώ δε θα σας πω τα κάλαντα. Θα σας πω για τους συμβολισμούς της ζακυνθινής κουλούρας, όπως μου τους έδωσε ο φίλος μου ο Διονύσης, αφού παραμονή Χριστουγέννων κόβεται η κουλούρα όπως έλεγα κι εδώ.


Οι συμβολισμοί αυτοί αναφέρονται στο βιβλίο του ιστοριογράφου και λόγιου Ντίνου Κονόμου. Όσα διάβασα ήταν ενδιαφέροντα και τα μεταφέρω και σε σας.
Η κουλούρα: συμβολίζει το άστρο της Βηθλεέμ, που οδήγησε τους μάγους στο σπήλαιο.
Το νόμισμα: συμβολίζει το Θείο Βρέφος (το Χριστό).
Η αναμμένη φωτιά: συμβολίζει τον Αδάμ και την Εύα, που καίγονται στη φωτιά της κόλασης.
Κρασί και λάδι: συμβολίζει τα δώρα των Μάγων
Η στιγμιαία φλόγα: συμβολίζει την Ανάσταση του Χριστού και τη λύτρωση των Πρωτοπλαστών (στιγμιαία φλόγα έχουμε όταν για παράδειγμα ρίξουμε λίγο λάδι στη φωτιά).
Ο πυροβολισμός: δείχνει την αγανάκτηση για το διώκτη του Θείου Βρέφους που είναι ο Ηρώδης.

Εδώ θα συμπληρώσω όσα έξτρα μου είχε πει ο άλλος φίλος μου ο Διονύσης ο Μάνεσης:

"Το μπρόκολο (το ζουμί) το πίνουνε με καλαμάκι από ρίζα σέλινου(!). Τα απαραίτητα για τα μπρόκολα, λεμόνια στο τραπέζι είναι κομμένα στη μέση, αλλά από το μισό που λείπει έχει αφεθεί ένα μέρος της φλούδας τους έτσι ώστε να μοιάζουν με φάτνες. (εξαιρετικό, όταν το πετυχαίνεις!) Η κουλούρα λέγεται έτσι, βέβαια, λόγω σχήματος - με τρύπα στο κέντρο. Πριν την κόψουμε, λοιπόν, την κρατάμε όλοι, ακουμπώντας τη με το ένα χέρι μας, ψηλότερα από το ύψος της επιφάνειας του τραπεζιού, ψιθυρίζοντας το "η γέννησή σου Χριστέ...". Στο μεταξύ, στο τραπέζι και στο σημείο που είναι το κέντρο της κουλούρας καίει μια φλογίτσα από ένα αυτοσχέδιο καντηλάκι με δυο ξυλαράκια σε σχήμα σταυρού, την οποία φλογίτσα, πριν κόψουμε την κουλούρα τη σβήνουμε με κόκκινο κρασί".

Εύχομαι να περάσετε όμορφα τα Χριστούγεννα, με αγάπη και υγεία. Εύχομαι όλα τα καλά του κόσμου να γεμίσουν το σπιτικό σας. Μα πιο πολύ απ' όλα, εύχομαι να είμαστε όλοι γεροί και να είμαστε πάλι εδώ του χρόνου και να τα ξαναλέμε...
Καλά Χριστούγεννα!
Φιλιά από την Πάτρα

Monday, December 22, 2008

Capuccino brownies

Μέρες που έρχονται όλο και θα θέλουμε να φτιάξουμε κανένα γλυκάκι εκτός από τα παραδοσιακά. Σας δίνω συνταγή για μπράουνις, αγαπημένο γλυκό της οικογένειας σε όσες παραλλαγές κι αν φτιαχτεί. Το συγκεκριμένο είναι πάρα πολύ νόστιμο αλλά και παχυντικό. Δίαιτα, μετά τις γιορτές :-)

Καπουτσίνο μπράουνις
Υλικά
225 γρ. βούτυρο μαλακό (μαργαρίνη) συν έξτρα για άλειμμα
1 και ½ γεμάτη κούπα αλεύρι που φουσκώνει μόνο του ή αλεύρι απλό με 1-2 κ. γλ. μπέκιν
1 κ. γλ. μπέκιν πάουντερ
1 κ. γλ. άγλυκο κακάο συν λίγο ακόμα για το άχνισμα
1 γεμάτη κούπα ξανθή ζάχαρη
4 αυγά ελαφρά χτυπημένα
3 κ. σ. σκόνη στιγμιαίου καφέ, διαλυμένο σε 2 κ. σ. ζεστό νερό

Για το γλάσο
115 γρ. λευκή σοκολάτα κομμένη κομματάκια
55 γρ. βούτυρο μαλακό
3 κ. σ. γάλα
1 και ¾ φλυτζάνια άχνη ζάχαρη

Let's jingle
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς.
Βουτυρώνουμε ένα πυρέξ.
Κοσκινίζουμε μέσα σε ένα μπωλ το αλεύρι, το μπέκιν και το κακάο και προσθέτουμε το βούτυρο, τη ζάχαρη, τα αυγά και τον καφέ.
Χτυπάμε καλά με το χέρι ή με μίξερ μέχρι να ενωθούν όλα τα υλικά.
Βάζουμε το μίγμα στο ταψί και το στρώνουμε να πάει ισόπαχα παντού.
Ψήνουμε στο φούρνο 30-40 λεπτά ή ανάλογα το φούρνο (στο δικό μου φούρνο που είναι μικρός έγινε στα 30 λεπτά).
Το αφήνουμε μέσα στο ταψί για 10 λεπτά και το αναποδογυρίζουμε σε σχάρα να κρυώσει (εγώ το άφησα μέσα στο ταψί).

Για να φτιάξουμε το γλάσο:
Βάζουμε το βούτυρο, τη σοκολάτα και το γάλα σε μπωλ σε μπεν μαρί και ανακατεύουμε μέχρι να λιώσει η σοκολάτα.
Αποσύρουμε από τη φωτιά μόλις λιώσει η σοκολάτα και προσθέτουμε την άχνη ζάχαρη.
Χτυπάμε με ένα πηρούνι ή συρματάκι να ενωθούν τα υλικά και το ρίχνουμε πάνω στο γλυκό.
Αχνίζουμε με λίγο κακάο.

TIPS: αν έχετε μικρά παιδιά, μειώστε την ποσότητα του στιγμιαίου καφέ γιατί συνήθως δεν τα ξετρελαίνει η γεύση.

Το γλάσο είναι πολύ παχυντικό όπως βλέπετε από τα υλικά. Αν θέλετε, φτιάχνετε το γλυκό χωρίς γλάσο. Το συγκεκριμένο πάντως του πάει πάρα πολύ και ομολογώ ότι ήταν καταπληκτικό.

Από το βιβλίο Blissful brownies.

Sunday, December 21, 2008

Στη Χριστουγεννιάτικη αγορά της Φρανκφούρτης

Η Νέλλη μου έστειλε φωτό από τη Φρανκφούρτη και τις υπαίθριες Χριστουγεννιάτικες αγορές της. 'Ενα μέρος που θα ήθελα πολύ να επισκεφτώ κατά τη διάρκεια των γιορτών κάποια φορά. Ας ταξιδέψουμε νοερά έστω για λίγο...

Friday, December 19, 2008

Πορτοκαλόφλουδες ζαχαρωμένες

Έχετε φάει ζαχαρωμένες πορτοκαλόφλουδες; Όχι; Χάνετε! Νόστιμο, νηστίσιμο και εμφανίσιμο!

Τι χρειαζόμαστε για τις φλουδίτσες μας:
4-5 πορτοκάλια από αυτά που τρώμε, όχι αυτά που είναι για χυμό. Κοινώς, χοντρόφλουδα. Αν η περτικαλιά είναι γνωστή σας, από καλό σπίτι, με τις καλύτερες συστάσεις κλπ κλπ, ακόμα καλύτερα, διότι θα τη φάμε που θα τη φάμε τη φλούδα τίγκα στη ζάχαρη, ας μην είναι και τίγκα στα φυτοφάρμακα.

Ξαναλέω και συμπληρώνω:
4-5 πορτοκάλια χοντρόφλουδα
2,5 φλυτζάνια τσαγιού ζάχαρη για το σιρόπι
1,5 φλυτζάνι νερό για το σιρόπι
1 φλυτζάνι ζάχαρη επιπλέον για την επικάλυψη (ίσως και περισσότερο)

Τι κάνουμε:
Χαράζουμε τα πορτοκάλια μας σε 6-8 κομμάτια και βγάζουμε τις φλούδες προσεχτικά. Επειδή 4-5 πορτοκάλια είναι πολλά για να τα φάμε μονομιάς, εγώ κάνω το εξής: Καθαρίζω 1-2 για να τα φάμε και φυλάω τα φλούδια σε σακουλάκι στο ψυγείο, μέχρι να έχω τα φλούδια από όλα τα πορτοκάλια.
Όταν πια έχουμε καθαρίσει όλα τα φλούδια, τα κόβουμε κατά μήκος σε πάχος μισό έως ένα εκατοστό. Μπορείτε βέβαια να τις αφήσετε κομμένες σε μεγάλα κομμάτια (τέταρτα) αν θέλετε.

Βάζουμε σε μια κατσαρόλα νερό, τόσο ώστε να καλύπτει τις πορτοκαλόφλουδες και τις βράζουμε για 5 λεπτά.
Επαναλαμβάνουμε αυτή τη διαδικασία άλλες 2 φορές με καινούριο νερό. Έτσι ξεπικρίζουν και μαλακώνουν οι πορτοκαλόφλουδες. Κανονικά, μετά από κάθε βράσιμο, θέλουν στέγνωμα σε χαρτί κουζίνας, αλλά έχω συντομεύσει τη διαδικασία και τις στεγνώνω καλά στο τέλος.
Όταν τις έχουμε βράσει πια 3 φορές, απλώνουμε πολλά φύλλα χαρτί κουζίνας και τις στεγνώνουμε όσο μπορούμε καλύτερα, για να μην έχουν πολλά υγρά.
Στην κατσαρόλα που τις βράσαμε, βάζουμε 2,5 φλυτζάνια τσαγιού ζάχαρη και 1,5 φλυτζάνι τσαγιού νερό. Αφήνουμε να βράσει το σιρόπι 5-10 λεπτά και μετά προσθέτουμε τις πορτοκαλόφλουδες.
Χαμηλώνουμε τη φωτιά και τις αφήνουμε να βράσουν κι αυτές μαζί, μέχρι να πιούν όλο το σιρόπι. Κατα τη διάρκεια του βρασμού, ανακατεύουμε με ένα πηρούνι.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Αν δεν χαμηλώσουμε τη φωτιά, ενδέχεται να αρπάξουν οι φλουδίτσες μας, ειδικά αν δεν τις ανακατεύουμε.
Όλη αυτή η διαδικασία με το σιρόπι μπορεί να πάρει συνολικά μισή ώρα.
Μετά, αφήνουμε να κρυώσουν λίγο για να μπορούμε να τις πιάνουμε, ή ξεκινάμε αμέσως με τη βοήθεια ενός πηρουνιού.

Σε ένα ταψί, στρώνουμε ένα αντικολλητικό χαρτί.
Σε ένα βαθύ πιάτο βάζουμε ζάχαρη.
Βάζουμε μέσα στο πιάτο λίγες-λίγες τις φλούδες και τις γυρίζουμε να καλυφτούν με ζάχαρη από όλες τις πλευρές.
Συνεχίζουμε έτσι μέχρι να τελειώσουμε με όλες τις φλούδες.
Τις στρώνουμε στο ταψί αραιά μεταξύ τους και τις αφήνουμε να στεγνώσουν.
Σε 2-3 ώρες έχουν στεγνώσει (αν και συνήθως εγώ αρχίζω να τις τρώω πριν στεγνώσουν) Τώρα που είναι χειμώνας και έχουμε ανοιχτή την κεντρική θέρμανση, στεγνώνουν και πιο γρήγορα.

Είναι πολύ νόστιμες, αφήνουν στο στόμα την αψάδα των εσπεριδοειδών αλλά έχουν πολλή ζάχαρη. Είναι όμως χωρίς λιπαρά και είναι και νηστίσιμες οπότε ΒΟΥΡ!
Μπορούμε να τις βάλουμε σε βάζο και να τις χαρίσουμε σαν δωράκι από τα χεράκια μας τώρα τις γιορτές. Μπορεί να ακούγεται δύσκολο ή μπελαλίδικο αλλά δεν είναι τόσο. Απλά το έγραψα με πολλά λόγια αναλυτικά για να γίνει κατανοητό.
Σας προειδοποιώ: Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει σε μία!
Καλή επιτυχία!

Wednesday, December 17, 2008

Γέμιση γαλοπούλας

Ένα έδεσμα που περιμένω πως και πώς να φάω τα Χριστούγεννα είναι η γέμιση της γαλοπούλας. Δε μου αρέσει να έχει μέσα συκωτάκια και τέτοια που πικρίζουν λιγάκι τη γέμιση. Μου αρέσει να έχει κάστανα, σταφίδες, ξερά φρούτα. Πώς τα φέρνω από δω, πώς τα φέρνω από κει, σε γλυκό μου γυρίζει και η γέμιση…
Ας τη δούμε:

Γέμιση γαλοπούλας
400 γρ. κιμάς
1-2 κρεμμύδια ξερά ψιλοκομμένα
70 γρ. ρύζι κίτρινο
Ένα ματσάκι μαϊντανό φρέσκο ή 1-2 κουταλιές ξερό
Λίγο κρασί
Σταφίδες ξανθές κατά βούληση (πχ. μισό ποτήρι κρασιού σταφίδες) τις οποίες μπορείτε να μουσκέψετε σε λίγο τσέρι.
Κάστανα όσα θέλετε.
Κουκουνάρι ομοίως.
Αλατοπίπερο

Βράζουμε και καθαρίζουμε τα κάστανα (περίπου 20 λεπτά βράσιμο). Τα κόβουμε στη μέση ή τέταρτα αν είναι μεγάλα.
Τσιγαρίζουμε ελαφρά τον κιμά και το κρεμμύδι σε λίγο λαδάκι για 10-15 λεπτά. Σβήνουμε τον κιμά με λίγο κρασί ή νερό. Εγώ, αντί να μουλιάσω τις σταφίδες σε τσέρι, έσβησα τον κιμά με λίγο σπιτικό τσέρι. Επίσης, άλλη φορά, τις μούλιασα σε τεντούρα και έσβησα τον κιμά με τεντούρα.
Προσθέτουμε ένα ποτήρι νερό και βράζουμε για 5-10 λεπτά.
Προσθέτουμε τον μαϊντανό και το ρύζι. Αν χρειάζεται, βάζετε λίγο νερό (1 ποτήρι).
Προσθέτουμε και τα άλλα υλικά εκτός από τα κάστανα που καλό είναι να τα βάλουμε στο τέλος για να μη διαλυθούν εντελώς. Σβήνουμε τη φωτιά όταν το ρύζι είναι σχεδόν έτοιμο (όχι λιώμα).
Μπορούμε αν μας αρέσει να προσθέσουμε ξερά βερύκοκα, δαμάσκηνα κλπ.
Γεμίζουμε τη γαλοπούλα μας.

TIP:Αν κάνετε τη συνταγή με 600 γρ κιμά και 100 γρ ρύζι, γεμίζετε 2 κοτόπουλα. Επίσης μπορείτε να γεμίσετε ένα κοτόπουλο και την υπόλοιπη γέμιση να τη βάλετε στην κατάψυξη για άλλη φορά.

Monday, December 15, 2008

Κουραμπιέδες κρητικοί

Συνταγή καλή για κουραμπιέδες έψαχνα χρόνια. Μέχρι που δοκίμασα τους κουραμπιέδες που έφτιαχνε η κρητικιά γιαγιά της Ράνιας. Καλύτερους δεν έχω φάει. Από τότε δεν δοκίμασα άλλη συνταγή, αν και θέλω να πειραματιστώ να κάνω κουραμπιέδες με λάδι.
Κουραμπιέδες φτιάχνω συνήθως με τη φίλη μου την Α. Έχει πλάκα όταν φτιάχνουμε γλυκά μαζί. Ζυμώνουμε μεταξύ σχολίων, γέλιων, νέων, αναλύσεων και άλλων. Η Α με θεωρεί ειδική και θέλει να τους φτιάχνουμε μαζί (μπου χα χα) κι εγώ σαν ειδική, της κάνω παρατηρήσεις: Γιατί δεν πήρες λίγη άχνη παραπάνω; Γιατί πήρες μόνο τόσο μύγδαλο; Αυτό το μίξερ δε με βολεύει, μίξερ είναι αυτό; Δεν έχεις παιδάκι μου ένα μπωλ στενό για τα ασπράδια; Που θα χτυπήσουμε τα αυγά; Αχνορίχτης είναι αυτό; Πέτα το! Γι αυτό με θεωρεί ειδική. Έτσι, παρόλο που έχει μια άρτια εξοπλισμένη κουζίνα, με τα χρόνια έχει φροντίσει να έχει όλα τα συμπράγκαλα που η φίλη της απαιτεί!!!

Η παρακάτω συνταγή έχει μεγάλη ποσότητα βουτύρου. Αναλογικά όμως, για 1 κιλό αλεύρι, έχει σχεδόν την ίδια ποσότητα βουτύρου που έχουν συνήθως όλες οι συνταγές. Η δόση είναι πολύ μεγάλη, βγάζει 5 ταψιά κουραμπιέδες. Αν αποφασίσετε να την κάνετε, είτε κάντε τη μισή, είτε προετοιμαστείτε για 4 ώρες δουλειά…

Κουραμπιέδες
600 γρ. βούτυρο γάλακτος (σε θερμοκρασία δωματίου για ώρες)
1 κουτί φυτίνη των 800 γρ. (εκτός ψυγείου επίσης)
3 ποτήρια κρασιού μικρά ζάχαρη
3 κρόκους αυγού και 1 ολόκληρο
1 φλυτζανάκι του καφέ κονιάκ
1 κιλό αμύγδαλα όχι ασπρισμένα, καβουρντισμένα και χοντροκομμένα
2,5 κιλά αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κιλά άχνη ζάχαρη
3 βανίλιες

Καβουρντίζουμε τα μύγδαλα στο φούρνο (ή σε αντικολλητικό τηγάνι) και τα χοντροκόβουμε στο multi (ή σε γουδί).


Χτυπάμε καλά το βούτυρο στο μίξερ μέχρι να ασπρίσει. ΠΡΟΣΟΧΗ: το βούτυρο πρέπει να είναι από ώρες εκτός ψυγείου αλλιώς μπορεί να σας καταστρέψει το μίξερ (το έχουμε πάθει)

Προσθέτουμε τη ζάχαρη, χτυπάμε πάλι. Προσθέτουμε και τα αυγά. ΜΗΝ πετάξετε τα ασπράδια, θα φτιάξουμε μπεζέδες μετά με αυτά.
Προσθέτουμε και το κονιάκ και χτυπάμε λίγο ακόμα.
Εδώ σταματά η δουλειά του μίξερ.

Προσθέτουμε τα αμύγδαλα με το χέρι. Προσθέτουμε και το αλεύρι. Βάζουμε το αλεύρι σιγά-σιγά μέχρι να δούμε πόσο θα πάρει. Το ένα κιλό το ρίχνω μονομιάς αλλά το υπόλοιπο λίγο-λίγο. Μπορεί να μην πάρει όλο το αλεύρι. Εξαρτάται ίσως από το πόσο μαλακό είναι το βούτυρο ή από το αλεύρι.

Και τώρα, αρχίζει το πλάσιμο. Οι κουραμπιέδες αυτοί, δεν έχουν μέσα κανένα διογκωτικό. Οπότε, κανονίζετε το μέγεθος που θέλετε από την αρχή, αφού ελάχιστα θα φουσκώσουν.

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 και πλάθουμε κουραμπιεδάκια. Στρώνουμε λαδόκολλα στα ταψιά που θα τους βάλουμε, για να μην πλένουμε με τις ώρες μετά.
Με το δάχτυλό μας, πατάμε απαλά στο κέντρο για να στέκεται η ζάχαρη.
Ψήνουμε κάθε ταψί 20-25 λεπτά στους 200-210 βαθμούς.
Αφήνουμε να κρυώσουν λίγο και αχνίζουμε. Τις βανίλιες, αν θέλουμε, τις ανακατεύουμε με την άχνη ζάχαρη πριν τους αχνίσουμε, έτσι ώστε να μυρίζουν βανίλια οι κουραμπιέδες σας.

Αχνίζουμε τους κουραμπιέδες μέσα σε ένα ταψί. Αχνίζουμε πρώτα το ταψί για να καθίσουν πάνω οι κουραμπιέδες και αχνίζουμε από πάνω κάθε στρώση κουραμπιέδων. Την επόμενη μέρα, ξανα-αχνίζουμε.

TIPS: εκείνο που κάνει τη διαφορά, είναι τα αμύγδαλα που είναι με τη φλούδα. Πιστέψτε με, έχει διαφορά. Επίσης η ποσότητα των μύγδαλων είναι μεγάλη. Κι αυτό κάνει διαφορά.
Θυμηθείτε ότι ενώ το πρώτο ψήσιμο χρειάζεται το χρόνο που λέει η συνταγή, συνήθως τα επόμενα ψησίματα θέλουν λιγότερο χρόνο επειδή ο φούρνος ήδη είναι πολύ ζεστός. Αυτό ισχύει και για τα κουλούρια, μπισκότα κλπ.
Καλή επιτυχία!

Sunday, December 14, 2008

Νούφαρα στα πιάτα μας

Μέρες που έρχονται, όλο και κάποιο τραπέζι θα κάνουμε. Ας εντυπωσιάσουμε τους καλεσμένους μας με νούφαρα που θα στολίσουν τα πιάτα τους! Ξεκινάμε να τα φτιάξουμε; Το μόνο που θα χρειαστούμε είναι μεγάλες χαρτοπετσέτες ή ακόμα και υφασμάτινες πετσέτες φαγητού.

1. Φέρνουμε τις άκρες της χαρτοπετσέτας στο κέντρο.


2. Επαναλαμβάνουμε πάλι, φέρνοντας εκ νέου τις άκρες στο κέντρο. Θα χρειαστεί να βοηθάμε με το χέρι μας για να μην ανοίγει τώρα.


3. Γυρίζουμε τη χαρτοπετσέτα ανάποδα, την οποία έχουμε ήδη διπλώσει 2 φορές.


4. Γυρίζουμε πάλι τις άκρες προς το κέντρο. Πατάτε με το χέρι σας το κέντρο για να μην ανοίξει.


5. Σηκώνουμε την πετσέτα με προσοχή πιάνοντας από πάνω και από κάτω το κέντρο έτσι ώστε να μην ανοίξει. Είναι πολύ εύκολο να ανοίξει σε αυτό το σημείο. Αν ανοίξει, απλά ξανακάνετε τα βήματα από την αρχή.


6. Κάτω από την πετσέτα μας, έχουν δημιουργηθεί στρώσεις από τα φύλλα της. Γυρίζουμε για να τα διακρίνουμε και τραβάμε τις μύτες της πετσέτας μία μία απαλά, έτσι ώστε να δημιουργήσουμε τα φύλλα του νούφαρου. Θα πρέπει να τις τραβήξουμε τόσο ώστε να μην ανοίξει η πετσέτα, αλλά να φαίνεται ευδιάκριτα το νούφαρο. Γύρω γύρω, θα τραβηξουμε και τις 4 άκρες προσεκτικά, χωρίς να ανοίξουμε το χέρι μας γιατί θα ανοίξει η πετσέτα.


7. Αφού τραβήξουμε τις πρώτες 4 μύτες, θα τραβήξουμε την επόμενη στρώση. Τώρα θα προκείψουν φυλλαράκια περισσότερα, ανάμεσα από τα 4 βασικά. Πάλι προσεκτικά τραβάμε τις άκρες. Πιο προσεκτικά τώρα, γιατί τα φύλλα μας είναι πιο λεπτά από πριν.


8. Αν τραβήξαμε σωστά τα φύλλα, το νούφαρό μας θα στέκεται μόνο του. Όσο πιο πολλές φορές διπλώσουμε μια πετσέτα (αν και δεν είναι εύκολο περισσότερο από 2 φορές) τόσα περισσότερα φύλλα θα βγουν. Αν θέλουμε μπορούμε να το κάνουμε σε υφασμάτινη πετσέτα, καλύτερα όμως θα είναι η πετσέτα να μην έχει μαλλακτικό, γιατί ξετυλίγεται.


Το νούφαρό μας μπορεί να παίξει και το ρόλο κηροπήγιου πάνω στο τραπέζι μας.


Δοκιμάστε να το φτιάξετε. Δεν είναι δύσκολο. Καλή επιτυχία!