Wednesday, September 30, 2009

Και τώρα; Τι μαγειρεύουμε για το ολοήμερο;

Η φίλη μου η Νατάσσα, μου έθεσε το ζήτημα: τι να μαγειρεύω τώρα που θα πάει το παιδί μου στο ολοήμερο για να παίρνει μαζί;

Από πού να το πρωτοπιάσεις το θέμα αυτό τώρα; Τι να παίρνει ένα μικρό παιδί που θέλεις να είσαι ήσυχη ότι θα το φάει; Υπάρχει η δυνατότητα ζεστάματος; Υποθέτω πως ναι. Και πώς θα τα μάθεις από μικρά να στρέφονται σε υγιεινές λύσεις, σε λαχανικά, σε ισορροπημένη διατροφή;



Νομίζω, ότι για την κάθε μάνα, πρώτη και κύρια συμβουλή, είναι να ρωτήσει το παιδί της τι θα ήθελε να παίρνει μαζί. Έτσι, έχει περισσότερες πιθανότητες να το φάει, ακόμα κι αν του πασάρετε μερικά λαχανικά μαζί, ή κάτι που δεν του έχει ιδιαίτερη αδυναμία σαν συνοδευτικό.

Ιδέες τώρα για το τι μπορεί να πάρει μαζί:
Η Νατάσσα ενθουσιάστηκε με τα μακαρόνια με κιμά που έβαλα προχτές. Δεν έχει άδικο. Αρέσει σχεδόν σε όλα τα παιδιά.
Από κει πέρα, θα προτείνω μερικές λύσεις, παρόλο που δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό να ζεσταθεί το φαγητό στο σχολείο και αν θέλετε, συμπληρώνετε τη λίστα στα σχόλια του ποστ, για να βοηθηθεί κι αυτή και άλλες μανούλες! Οι προτάσεις είναι ως επί το πλείστον για μικρά παιδιά, μια και αυτά συνήθως μας προβληματίζουν.



Κοτόπιτα
Τυρόπιτα-τυροπιτάκια μαζί με ντομάτα, αγγούρι
Σπανακόπιτα
Κεφτεδάκια με σάλτσα και ρύζι ή ζυμαρικά
Κεφτεδάκια με πουρέ
Ζυμαρικά με κιμά (κατά προτίμηση μικρά ζυμαρικά)
Ρολό κιμά με ντομάτα, αγγούρι ή σωταρισμένα λαχανικά
Γιουβαρλάκια
Σπανακόρυζο
Ζυμαρικά με σάλτσα ντομάτας
Νουά με ρύζι ή πουρέ και λαχανικά
Κοτόπουλο βραστό με καρότα, κολοκυθάκια ή άλλα λαχανικά
Ομελέτα με τυρί και λαχανικά (αυγά, τυρί, πιπεριά ψιλοκομμένη, μανιτάρια)
Σπιτική πίτσα

Όταν είχα μικρά τα παιδιά μου, διάβαζα πάρα πολύ τα θέματα που τα αφορούσαν. Έμαθα πολλά πράγματα, τα οποία όσα έκρινα σωστά, τα ακολούθησα. Οι συμβουλές που ακολουθούν, είναι βγαλμένες από την πείρα μου και από όσα διάβαζα.



Τα γεύματα που απευθύνονται σε ένα μικρό παιδί, δεν θα πρέπει να είναι τεράστια. Ένα λιγόφαγο παιδί, τρομάζει από μια μεγάλη μερίδα φαγητού και είναι πολύ πιθανό να την αφήσει.

Κόβετε τα φαγητά των παιδιών από πριν. Ένα παιδάκι που θα δει ένα μεγάλο κομμάτι στήθος κοτόπουλο, το πιθανότερο είναι να φάει μια μπουκιά και να το αφήσει.



Διαλέγετε τρυφερά κομμάτια κρέατος, ή προτιμήστε τον κιμά, γιατί τα μικρά παιδιά δεν συμπαθούν ιδιαίτερα τα σκληρά κρέατα (μοσχάρι). Εγώ πχ, ήταν η μεγαλύτερη τιμωρία μου να πρέπει να φάω μοσχάρι όταν ήμουν παιδί...Τσίχλα το έκανα!

Βάλτε μαζί βρασμένα ή ωμά λαχανικά, ακόμα κι αν πιστεύετε ότι το παιδί σας δεν τα τρώει. Πολλά παιδιά, παρασύρονται από τα άλλα και τρώνε τελικά τα πάντα. Βρασμένος αρακάς, καρότα, καλαμπόκι, πατάτες, κολοκύθι, σωταρισμένες πιπεριές, μανιτάρια (η κόρη μου τρελαινόταν από μικρή), ωμές πιπεριές, αγγούρι, ντομάτα και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Μην βάζετε συνέχεια τα ίδια και προτιμήστε να βάλετε ποικιλία έτσι ώστε κάτι να φάει από αυτά.


Τέλος, να σας δώσω μια συμβουλή που ευτυχώς αποκόμισα νωρίς από το μεγάλωμα της κόρης μου, που ήταν πιο λιγόφαγη σε σχέση με το γιο μου και που δεν σχετίζεται μόνο με το φαγητό του παιδιού στο σχολείο, αλλά γενικότερα. Μην πιέζετε ένα παιδί να φάει όλο το φαγητό του ή να τρώει περισσότερο από όσο θέλει. Κανένα παιδί δεν έμεινε μικρό επειδή δεν έφαγε το φαγητό του όλο. Αντίθετα, όλοι σαν ενήλικες καταλήγουμε να κάνουμε δίαιτα. Είδατε κανένα παιδάκι να μην μεγάλωσε επειδή έτρωγε λίγο; Αντίθετα, επιμείνετε με καλό τρόπο να τρώει από όλες τις τροφές, να παίρνει βιταμίνες από φρούτα και λαχανικά για να είναι γερό. Η κόρη μου δεν έφαγε ποτέ στη ζωή της αυγό. Ο γιος μου τα τσάκιζε. Κι όμως, έχει γίνει μια γερή ενήλικη κοπέλα που σπάνια αρρώσταινε και αρρωσταίνει. Ο γιος μου που ήταν παμφάγο, ήταν πάντα ένα αρρωστιάρικο παιδάκι, μέχρι που μεγάλωσε κι αυτός αρκετά και το ξεπέρασε.


Περιμένουμε τις δικές σας ιδέες και προτάσεις για το τι φαγητό μπορεί να παίρνει ένα παιδάκι στο ολοήμερο σχολείο. Εσείς, τι βάζετε μαζί στα παιδάκια σας στη τσάντα τους, μαζί με το αποχαιρετιστήριο φιλί;

Monday, September 28, 2009

Μακαρόνια με κιμά

Πολλοί τα λατρεύουν. Τα παιδιά τα αγαπούν. Εγώ πάλι δεν είμαι φανατική. Το έχω ξαναπεί. Περισσότερο μου αρέσουν οι μακαρονάδες με λαχανικά ή οι περίεργες μακαρονάδες τέλος πάντων. Παρόλα αυτά, αν και όταν τα τρώω, μια και είναι πολύ θερμιδοφόρο φαγητό, τα προτιμώ με πολλή ντομάτα. Άλλοι δεν θέλουν σχεδόν καθόλου. Γούστα είναι αυτά. Εγώ σας προτείνω την εκδοχή που λατρεύει η οικογένεια.

Μακαρόνια με κιμά
Υλικά
1 κιλό κιμάς
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1/2 ποτήρι κρασιού κρασί
1-2 κουτιά ντοματάκια ψιλοκομμένα ή 2 κουτ. σούπας πάστα ντομάτας
1 κουτ. σούπας ξερό μαϊντανό ή μισό ματσάκι φρέσκο ψιλοκομμένο
1 ξύλο κανέλλας
1 πρέζα γαρίφαλο
προαιρετικά:1 κύβο λαχανικών ΒΙΟ ή 1 κ.σ. αρωματικό αλάτι

Εκτέλεση
Τσιγαρίζουμε τον κιμά χωρίς απαραίτητα να προσθέσουμε λάδι.
Προσθέτουμε το κρεμμύδι, γυρίζουμε κι αυτό μαζί.
Σβήνουμε με κρασί.
Προσθέτουμε ντομάτα, κανέλλογαρίφαλα, μαϊντανό, κύβο (ή αλάτι) και νερό να τον καλύπτει.
Βράζουμε για 25-30 λεπτά σε χύτρα ή διπλάσιο χρόνο σε κανονική κατσαρόλα.

Tip:
Η ποσότητα είναι μεγάλη. Αν δε θέλουμε να κάνουμε τόσο πολύ, βάζουμε το μισό κιμά, μειώνοντας και τα απαραίτητα υλικά. Προσωπικά θα μείωνα μόνο την ποσότητα της ντομάτας και του αλατιού). Φυλάμε τον υπόλοιπο σε μεταλλικά μπωλάκια στην κατάψυξη για επόμενες δόσεις, ή όλο μαζί σε μπωλ για να τον χρησιμοποιήσουμε άλλη φορά.

Όπως είπα και πριν, η ποσότητα είναι μεγάλη. Είναι ιδανική όμως για παστίτσιο ή μουσακά για μέτριο ταψί. Το ποστάκι δεν έχει ενδιαφέρον από άποψη πρωτοτυπίας, αλλά είναι φαγητό all times classic και πρέπει να υπάρχει εδώ μέσα, όπως επίσης επειδή στο μέλλον θα βάλω συνταγές με κιμά.

Η προσθήκη κανέλλας και γαρίφαλου έχει οφέλη για τον οργανισμό. Η κανέλλα είναι θερμαντική, τονωτική του κυκλοφοριακού και του πεπτικού συστήματος, έχει αντιοξειδωτική και αντιδιαβητική δράση. Μαζί με το γαρίφαλο έχουν αντιμικροβιακή, χωνευτική και αντιβακτηριδιακή δράση. Το γαρίφαλο έχει ιδιότητες αντιμικροβιακές, αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικές. Μια πρέζα στο φαγητό μας, αρκεί για να δώσει νοστιμιά και οφέλη!

Καλή εβδομάδα!

Ξέχασα! Το φτιάχνουμε και το τρώμε τραγουδώντας
"θα σου φτιάξω μακαρόνια με κιμά για να φας¨, κατά προτίμηση ουρλιάζοντας παράλληλα: Σάκηηηηηηηηηηηηηηηη!!!!

Friday, September 25, 2009

Μπισκότα σικάλεως χωρίς ζάχαρη

Το καλοκαίρι που μας πέρασε, πειραματίστηκα με πάρα πολλές καινούριες συνταγές. Οι συνταγές ξεκινούσαν από το τίποτα, με μοναδικό οδηγό την πείρα και την όρεξη για δημιουργία κάτι καινούριου. Κέικ, μπισκότα, λικέρ, ψωμιά. Χρησιμοποίησα νέα υλικά που δεν είχα χρησιμοποιήσει πριν και έμεινα πολύ ευχαριστημένη. Μέσα στα πλαίσια των πειραμάτων και περιμένοντας ένα ζευγάρι φίλων που ο ένας από τους δύο έχει αρχές διαβήτη, θέλησα να φτιάξω μπισκότα χωρίς ζάχαρη, έτσι ώστε να μπορώ να τους κεράσω κάτι χωρίς να νιώθω τύψεις και να τα φάνε και αυτοί χωρίς τύψεις. Έτσι, έφτιαξα μπισκοτάκια χωρίς ζάχαρη, αλλά με γλυκαντικό και όλοι μείναμε ευχαριστημένοι. Άρεσαν πολύ στον άντρα μου και στους φίλους μας και λιγότερο σε μένα! Χαχα! Εγώ είμαι αθεράπευτα γλυκατζού...
(Τα τσάκισα μεταξύ μας...)

Ας δούμε τι έκανα:

Μπισκότα σικάλεως χωρίς ζάχαρη

Υλικά
300 γρ. αλεύρι σικάλεως
2 κ. γ. μπέικιν πάουντερ
150 γρ. καλαμποκέλαιο
2 κ. γ. νατρίν (υγρή λάιτ ζάχαρη)
1 αυγό
1 ασπράδι αυγού
1/2 κούπα χυμό πορτοκαλιού
1 κ. γ. κανέλλα
1 πρέζα γαρίφαλο
1 κ. γ. γλυκάνισο σπόρους

Εκτέλεση
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς.
Βάζουμε όλα τα υλικά μαζί μέσα σε ένα μπωλ και ζυμώνουμε με το χέρι, μέχρι να έχουμε μια ομοιογενή ζύμη. Η ζύμη μας θα είναι κολλώδης και όχι συμπαγής.
Στρώνουμε λαδόκολλα πάνω σε ταψί.
Με ένα κουταλάκι, παίρνουμε κουταλιές από το υλικό και τις αραδιάζουμε στο ταψί. Αν κολλάει το υλικό στο κουτάλι, το βρέχουμε πριν από κάθε γέμισμα.
Πατικώνουμε ελαφρώς, αν θέλουμε, την επιφάνειά τους.
Ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 20 λεπτά. (Αν ο φούρνος μας είναι δυνατός από κάτω, ψήνουμε 10 λεπτά στην κάτω αντίσταση και άλλα 10 στην πάνω).

Tip:
Στις συνταγές μου συνήθως δεν προτείνω τι μάρκα προϊόντος να πάρετε. Στη συγκεκριμένη, έγραψα τι είδους ζάχαρη έβαλα, αφενός μεν γιατί όλα τα υποκατάστατα ζάχαρης δεν είναι κατάλληλα για υψηλές θερμοκρασίες, αφετέρου δεν είναι εύκολο να τη βρείτε σε όλα τα μαγαζιά. Εγώ την πήρα από μεγάλο σμ της Πάτρας.
Αν δεν βρείτε τέτοια ζάχαρη και θελήσετε να χρησιμοποιήσετε άλλο γλυκαντικό, προσέξτε αν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί σε υψηλές θερμοκρασίες.

Τα 2 κουταλάκια γλυκαντικό που έβαλα, αντιστοιχούν σε 130 γρ. κανονικής ζάχαρης, σε περίπτωση που βάλετε κανονική.

Αντί για γλυκαντικό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε λίγο μέλι.

Το αλεύρι σικάλεως, όπως και το αλεύρι ολικής αλέσεως, είναι τα καλύτερα αλεύρια για διαβητικούς, επειδή έχουν λιγότερο άμυλο και μεταβολίζονται (υποθέτω) καλύτερα στον οργανισμό.

Οι προτάσεις και οι εναλλακτικές λύσεις πολλές όπως βλέπετε. Το σίγουρο είναι ότι θα τα φάτε χωρίς τύψεις! Αρκεί να μην τα φάτε όλα! ;-)

Καλό πσκ!

Thursday, September 24, 2009

ActionAid :: Ένα SMS για τα παιδιά που υποφέρουν από πείνα

Στείλτε SMS τη λέξη ΑΑ στο 19454

Κάθε 6" ένα παιδί στις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου πεθαίνει από την πείνα όταν στον κόσμο υπάρχει άφθονη τροφή για όλους μας.

Από τις 21 Σεπτεμβρίου έως και τις 5 Οκτωβρίου, δηλώνουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας και συνεισφέρουμε ουσιαστικά στέλνοντας με sms ένα μήνυμα ζωής και φωνάζοντας "όχι στην πείνα". Τα έσοδα θα διατεθούν για την καταπολέμηση της πείνας.

Έχουμε 14 ημέρες για να βοηθήσουμε όσους περισσότερους ανθρώπους μπορούμε. Ζητήστε από τους φίλους σας να στειλουν SMS και να προωθήσουν κι εκείνοι το μήνυμα ελπίδας.

Η δράση υποστηρίζεται από τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας Cosmote, Vodafone και Wind.
Κόστος SMS 1.19€, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ

ActionΑid
Ας δώσουμε τέλος στην φτώχεια, μαζί.

Wednesday, September 23, 2009

Οι μαγειροδουλειές του Σαββατοκύριακου

Παρασκευή βράδυ, βρέθηκα με 12 λίτρα μούστο και 6 κιλά δαμάσκηνα.
Καταλαβαίνετε με τι ασχολήθηκα όλο το σκ... Όλο το πρωινό του Σαββάτου σούρωνα και έβραζα το μούστο για να φτιάξω πετιμέζι. Δεν ήταν όλο για μένα. Ανέλαβα να φτιάξω και της φίλης μου της Α που δεν προλάβαινε.
Το απόγευμα του Σαββάτου, καταναλώθηκε με τα δαμάσκηνα όπως και η Κυριακή.

Την Κυριακή το βράδυ, μετά από όλα αυτά, δεν είχα χέρια, δεν είχα πόδια, δεν είχα μέση, δεν είχα πλάτη, είχα όμως 2-3 λίτρα Πετιμέζι,

μερικά βάζα μαρμελάδα δαμάσκηνο,

2 βάζα κομπόστα δαμάσκηνο,

3 βάζα Γλυκό κουταλιού δαμάσκηνο (με ελαφρώς πειραγμένη τη συνταγή),

μερικά αποξηραμένα δαμάσκηνα

και μένει να φτιάξω και μια σάλτσα για φαγητό με δαμάσκηνα που έχουν απομείνει.

Σαν να μη μου έφταναν όλα αυτά, μου ήρθε να καταπιαστώ και με ζαχαρόπαστα για πρώτη φορά. Δεν είχα δουλέψει ποτέ πριν ζαχαρόπαστα. Πάντα έβαζα γλάσο πάνω σε γλυκά. Ζηλεύω όμως τις όμορφες κατασκευές της Νίκης, βλέπω όμορφες κατασκευές από δω και από κει, προμηθεύτηκα μερικά γκατζετάκια (ας είναι καλά οι φίλες μου) και δοκίμασα να φτιάξω ένα κέικ με επικάλυψη και στολισμό από ζαχαρόπαστα. Για πρώτη φορά δεν ήταν άσχημα. Θέλω δουλειά όμως ακόμα. Περιμένω την έγκριση της Νίκης ως ειδικού! χεχε!



Φυσικά, εννοείται, ότι δεν έκανα τίποτα άλλο το σκ. Όλα έμειναν πίσω.
Αλλά ποιος νοιάζεται; Καλά να είμαστε!

update:
Ξέχασα! Η πουαντερί μου χάρισε βραβείο κι εγώ το αφιερώνω σε όσους διαβάζετε το μπλογκ μου! Σ΄ευχαριστώ πολύ!!!




Update 2
Δεν πταίω εγώ! Η Λίλα! Μερσί Λιλάκι! Αφιερωμένα σε όλους!


Monday, September 21, 2009

Σαλάτα με ωμό κολοκύθι

Έχετε δοκιμάσει ποτέ ωμό κολοκύθι στις σαλάτες σας; Αν όχι, χάνετε. Το κολοκυθάκι είναι μια χαρά ΚΑΙ ωμό. Να μη σας πω ότι μου αρέσει καλύτερα από βρασμένο...
Εδώ και μια βδομάδα ξεκίνησα μια προσεγμένη διατροφή, γιατί το καλοκαίρι στο νησί το παρακάναμε... Έτσι, σκαρφίζομαι παντός είδους σαλάτες, προκειμένου να συνοδεύσουν τα γεύματά μου.
Η σημερινή σαλάτα δεν έχει τίποτα το ξεχωριστό, πέρα από το ωμό κολοκύθι. Αν σας φαίνεται περίεργο να το φάτε ωμό, απλά δοκιμάστε το! Όσο πιο φρέσκο, μικρό και τρυφερό είναι το κολοκυθάκι, τόσο το καλύτερο. Ακόμα και μεγάλα όμως που έβαλα, ήταν μια χαρά. Να σας πω ότι το ωμό κολοκύθι ταιριάζει πολύ ωραία και με γιαούρτι. Κάτι σαν τζατζίκι δηλαδή.
Στη σαλάτα μας λοιπόν και το διαιτητικό μας γεύμα:

Σαλάτα με ωμό κολοκύθι
Υλικά για ένα μεγάλο μπωλ
1 κίτρινη πιπεριά κομμένη ζουλιέν (στενόμακρα κομμάτια)
1 πράσινη πιπεριά κομμένη ζουλιέν
2 καρότα κομμένα ζουλιέν
1 μέτριο φρέσκο και ωμό κολοκύθι κομμένο ζουλιέν
1/2 αγγούρι κομμένο σε φέτες μισές

Εκτέλεση
Πλένουμε, καθαρίζουμε και τεμαχίζουμε τα λαχανικά.
Πάνω από τη σαλάτα, βάζουμε λάδι και ξύδι.
Εγώ λόγω δίαιτας, έβαλα 1 κουταλιά λάδι και ξύδι. Αλάτι συνήθως δεν βάζω στις σαλάτες αυτές. Εσείς, βολευτείτε as usual.

Η σαλατίτσα συνόδευσε πέρκα τηγανισμένη σε αντικολλητικό τηγάνι και λεμονιασμένη μετά. Ούτε εδώ αλάτι. Συνήθως, τηγανίζω την πέρκα στο αντικολλητικό χωρίς καθόλου λάδι, αλλά διαλύεται εύκολα όταν τη γυρίζω. Εδώ, τηγανίστηκε με μερικές σταγόνες λάδι, ίσα για να μπορώ να τη γυρίσω.

Ιδέες και συνδυασμοί για το κολοκύθι, υπάρχουν πολλοί. Η σαλάτα μας, πέρα από το ότι δεν παχαίνει, μας δίνει βιταμίνη C, Α, Β1, Β2, Β12, καροτένιο, νιασίνη κλπ.

Με βιταμίνες και υγιεινή διατροφή σας ξεκίνησα τη βδομάδα όπως βλέπετε! Σύντομα θα σας δείξω τι έκανα όλο το Σαββατοκύριακο...
Καλή εβδομάδα!

Friday, September 18, 2009

Κεφτεδάκια ψητά αλα Κική με σάλτσα γιαουρτιού

Είχα βαρεθεί να φτιάχνω τα ίδια και τα ίδια. Ήθελα να φτιάξω κάτι διαφορετικό και να το φάνε με ευχαρίστηση και τα παιδιά. Ήθελα κεφτέδες, αλλά δεν ήθελα να τηγανίσω. Πολλά ήθελα ε; Πολλά, ξε-πολλά, έβαλα μπροστά για κεφτέδες και πρόσθετα υλικά που υπέθετα ότι θα τα έκαναν νόστιμα και διαφορετικά. Και έγιναν νόστιμα! Και συνοδεύτηκαν με μια σάλτσα γιαουρτιού ακόμα πιο νόστιμη. Και το σημαντικότερο: ΔΕΝ τηγάνησα!

Κεφτεδάκια ψητά αλα Κική με σάλτσα γιαουρτιού
(βγαίνουν περίπου 30-35 κεφτεδάκια)

Υλικά
Για τα κεφτεδάκια
½ κιλό κιμά μοσχαρίσιο
2 μεγάλες φέτες ψωμιού, χωρίς την κόρα, μουσκεμένες σε γάλα
½ κρεμμύδι
1 κ. σ. ξερό δυόσμο
2 κ. σ. ούζο
1 κ. σ. ξύδι μπαλσάμικο
1 κ. γ. κόκκινο καπνιστό πιπέρι Πόζαρ

Για τη σάλτσα γιαουρτιού
1 μικρό κεσεδάκι γιαούρτι στραγγιστό 0% (150 γρ.)
λίγο αλάτι
¾ κ. γ. κόκκινο καπνιστό πιπέρι Πόζαρ
1 κ. σ. μηλόξυδο

Εκτέλεση
Μέσα σε ένα μπωλ βάζουμε τον κιμά.
Στύβουμε ελαφρώς τις φέτες του ψωμιού και τις λιώνουμε στο μπλέντερ. Το ψωμί δεν είναι ανάγκη να έχει μουλιάσει σε πολύ γάλα. Αρκεί να το βρέξουμε με γάλα, να το στύψουμε ελαφρώς και να το λιώσουμε στο μπλέντερ. Το προσθέτουμε στο μπωλ.
Λιώνουμε στο μπλέντερ και το κρεμμύδι. Αν χρειάζεται, βάζουμε ½ κ. σ. νερό για να λιώσει καλά.
Προσθέτουμε το κρεμμύδι και όλα τα άλλα υλικά μέσα στο μπωλ και ζυμώνουμε καλά.
Αφήνουμε μισή ώρα να σταθεί το μίγμα.
Μετά, πλάθουμε κεφτεδάκια, τα πατικώνουμε και τα τοποθετούμε σε ταψί, που έχουμε στρώσει χαρτί ψησίματος.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στο γκριλ, στους 200-220 βαθμούς και ψήνουμε για 40 λεπτά περίπου, ενώ τα γυρίζουμε μια φορά κατά τη διάρκεια του ψησίματος, μέχρι να πάρουν χρώμα και από τις δύο πλευρές.

Στο μεταξύ, φτιάχνουμε τη σάλτσα.
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά σε ένα μπωλάκι. Δοκιμάζουμε και διορθώνουμε με αλάτι ή ξύδι, μέχρι να μας ικανοποιεί στη γεύση.
Τη βάζουμε στο ψυγείο.

Σερβίρουμε τα κεφτεδάκια ζεστά, με την κρύα σάλτσα γιαουρτιού. Τρώμε χωρίς τύψεις!

Tip:
Αν δεν έχετε μπαλσάμικο ή μηλόξυδο, αντικαταστήστε με κανονικό ξύδι.
Αν δεν έχετε πιπέρι Πόζαρ, αντικαταστήστε με κόκκινη γλυκιά πάπρικα.

Τι μέρα είναι σήμερα, μην κάνω πάλι λάθος; Α ναι! Παρασκευή! Καλό σκ!

Wednesday, September 16, 2009

Στο ληνό

Οι Ισπανοί έφυγαν, οι πρόβες στο χορευτικό σταματούν για να ξεκουραστούμε λιγάκι κι εγώ ελπίζω από σήμερα να βρω τους ρυθμούς μου, αφού σιδερώσω άπειρα ρούχα στιβαγμένα και παρατημένα λόγω των υποχρεώσεων. Ελπίζω από σήμερα επιτέλους να αρχίσω να βολτάρω στη μπλογκογειτονιά, ένα σπορ, που με μεγάλη δυσκολία κάνω τελευταία λόγω πολλών υποχρεώσεων. Μέσα στις πολλές υποχρεώσεις, δεν έλειπαν και κοινωνικά που προέκυπταν. Φίλοι που ήθελα να δω γιατί έφευγαν, η βάπτιση, η μάνα στην Πάτρα κλπ κλπ.

Την περασμένη Τρίτη, είχε κανονιστεί να πάω στην Ιωάννα για καφέ, αφού την επόμενη μέρα έφευγε. Παρόλο που κάθισε πάνω από μήνα στο νησί, καταφέραμε να βρεθούμε μόνο 2 φορές. Έτσι είναι στο νησί. Όσο χρόνο κι αν έχεις το καλοκαίρι, μετά από μια δεκάμηνη ησυχία, ξαφνικά, όλοι οι φίλοι έρχονται μαζί και όλοι φεύγουν μαζί... Κι εσύ, τρέχεις να προλάβεις να τους δεις όλους και να τους χορτάσεις...

Οδηγώντας προς τα κει και με τη μηχανή πάντα μαζί μου, ήλπιζα πως στη διαδρομή θα έβλεπα σταφίδες απλωμένες στ' αλώνια για να τις φωτογραφίσω. Είχα δει εδώ και μέρες σταφίδα απλωμένη, αλλά τη μία είχε πέσει ήδη ο ήλιος, την άλλη ήταν άνθρωποι εκεί και ντρεπόμουν, η σταφίδα δεν φωτογραφήθηκε. Ο καιρός της όμως περνούσε και πολύ χλωμό το έβλεπα να δω σταφίδες...Σκεφτόμουν όμως, ότι ίσως έβλεπα στης Ιωάννας, γνωρίζοντας την περιοχή που έμενε...

Φτάνοντας εκεί και πριν καλά-καλά παρκάρω, τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα μπροστά στην έκπληξη που με περίμενε. Αυτό ήταν ακόμα καλύτερο και από τη σταφίδα που περίμενα να δω. Στης Ιωάννας, είχαν τρυγήσει και πατούσαν σταφύλια στο λινό!
Βγήκα έξω, καλησπέρισα, αναφώνησα ένα "πωωωωωωωωωωωωω τι μου θύμισες τώρα..." και έβγαλα κατευθείαν τη μηχανή πριν πέσει ο ήλιος.

Στο μυαλό μου ήρθαν οι μνήμες της παιδικής μου ηλικίας, όπως έχω ξαναπεί εδώ, που στη γειτονιά μας, ο θείος μου πατούσε σταφύλια μαζί με τα μεγάλα ξαδέρφια μου, μέσα σε μια μεγάλη τετράγωνη στέρνα, σαν αυτή που έβλεπα μπροστά μου.

Η στέρνα, ζωντάνευε τις μέρες του τρύγου και όλα τα μεγάλα ξαδέρφια καλούνταν να βοηθήσουν στο πάτημα. Όλο τον υπόλοιπο χρόνο, η στέρνα μετατρεπόταν στο σπίτι των παιδικών μας παιχνιδιών, στο ιδανικό μέρος για κρυφτό, στο μέρος που τα κορίτσια λέγαμε τα μυστικά μας...

Τα αδέρφια της Ιωάννας λοιπόν, πατούσαν σταφύλια. Η στέρνα, ή ληνό, όπως το λένε εδώ, είναι τετράγωνη και κεκλιμένη.


Ο αδερφός της, πατούσε μαύρα και άσπρα σταφύλια. Τα ανακάτευε πολλές φορές, έτσι ώστε να πατηθούν καλά και να πάρει όλο το πολύτιμο υγρό.


Το δάπεδο, έχει κλίση προς το κέντρο της μιας πλευράς, από όπου βγαίνει ο μούστος.






Έξω από το λινό, συγκεντρώνεται ο μουστος και από κει μεταφέρεται στα βαρέλια.


Εδώ βλέπετε μια ξύλινη τσιπουρία. Μέσα εδώ, μπαίνουν τα απομεινάρια από τα σταφύλια και στύβονται ακόμα περισσότερο.


Μέχρι το βράδυ παιδεύονταν και μέχρι που έφυγα...Ήπιαμε καφεδάκι με θέα το λινό και το πάτημα, είπαμε πολλά και διάφορα και δώσαμε ιντερνετικό ραντεβού πια...
Ιωάννα, το ποστάκι αφιερώνεται σε σένα, για το ωραίο απόγευμα που περάσαμε μαζί!




Τώρα, ελάτε μαζί μου για να σας δείξω τα κρασοχώρια του Ρήνου και να σας μιλήσω για ένα διαφορετικό είδος κρασιού...

Monday, September 14, 2009

Πέστο λιαστής ντομάτας

Μέσα στα καλούδια που είχα φτιάξει της Παναγίας, ήταν και το πέστο λιαστής ντομάτας. Το πέστο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ντιπ για βούτες με κριτσινάκια, σαν άλειμμα πάνω σε κρακεράκια, ή ακόμα και σαν σάλτσα για μακαρόνια αν αραιωθεί. Μια και φτιάξαμε λιαστές ντομάτες, τώρα μπορούμε να φτιάξουμε και πέστο λιαστής ντομάτας, μια βραδιά που περιμένουμε φίλους ή να το απολαύσουμε και μόνοι μας. Γιατί όχι;


Πέστο λιαστής ντομάτας με ανθότυρο
Υλικά
3-4 κ. σ. λιαστές ντομάτες
2-3 κ. γ. λάδι από τις λιαστές ντομάτες
200 γρ. ανθότυρο
λίγο νερό

Εκτέλεση
Λιώνουμε τις λιαστές ντομάτες σε μπλέντερ, μαζί με 2-3 κ. γ. λάδι από το λάδι τους.
Προσθέτουμε το ανθότυρο και χτυπάμε να ενωθεί και να λιώσει.
Προσθέτουμε όσο νερό θέλουμε, λίγο-λίγο, μέχρι να έχουμε την πυκνότητα που επιθυμούμε.
Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σαν ντιπ για κριτσίνια ή σαν σάλτσα για μακαρονάδα, αν το κάνουμε σχετικά αραιό.

Friday, September 11, 2009

Ροές της θάλασσας-Πρόσκληση

Το χορευτικό συγκρότημα Φιόρο του Λεβάντε, σας προσκαλεί, στην εκδήλωση που θα γίνει την Κυριακή 13 Σεπτέπτέμβρη 2009, στις 8.00 μ. μ., στο Λόφο του Στράνη, όπου οι μουσικές και χορευτικές μνήμες του νησιού μας, μαζί μ΄αυτές της Ισπανικής Μινόρκα, θα σμίξουν με σύγχρονες εικαστικές δημιουργίες.


Thursday, September 10, 2009

Ψωμί εύκολο με μπύρα και ελιές

Δε θυμάμαι που βρήκα αυτή τη συνταγή... Μάλλον σε κάποια από τις χιλιάδες περιπλανήσεις μου στο διαδίκτυο. Είναι τόσα χρόνια κολλημένη στο τετράδιο των συνταγών μου, που έχω ξεχάσει πια!
Ένα εύκολο και γρήγορο ψωμάκι. Χωρίς μαγιά, χωρίς προζύμι, αλλά με μαγιά μπύρας. Μια γρήγορη λύση για ψωμί, όταν περιμένουμε φίλους!

Ψωμί εύκολο με μπύρα και ελιές
Υλικά
Ένα πακέτο του μισού κιλού αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
Ένα κουτάκι μπύρα 330 ml
40 μαύρες ελιές χωρίς κουκούτσι (εναλλακτικά, ό,τι ελιές θέλετε, εγώ χρησιμοποίησα πράσινες κομμένες ελιές, ενώ άλλη φορά έβαλα μαύρες. Το κουκούτσι από τις ελιές αν έχουμε δικές μας, βγαίνει πολύ εύκολα με το μηχάνημα για τα βύσσινα. Χρησιμοποίησα το μισό βάζο ελιές)
Λίγο κύμινο ή βασιλικό ή ρίγανη
Λίγο ελαιόλαδο (1-2 κουταλιές)

Εκτέλεση
Σε ένα μπωλ ανακατεύουμε το αλεύρι και την μπύρα με τα χέρια ή πηρούνι, αργά και κυκλικά.
Προσθέτουμε τις ελιές και τα μπαχαρικά.
Ρίχνουμε τη ζύμη σε μια λαδωμένη φόρμα.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για μια ώρα στους 180 βαθμούς.
Όταν ψηθεί, το βγάζουμε από τη φόρμα και κόβουμε όταν κρυώσει (αν αντέξουμε).
Στη συνταγή πρόσθεσα ηλιόσπορους στην επιφάνεια.
Αλάτι δε βάζουμε, έχουν οι ελιές.
Η γεύση της μπύρας ξεχωρίζει. Για τους λάτρεις της μπύρας λοιπόν.

Καλό σκ σε όλους!

Tuesday, September 8, 2009

Στη Βάπτιση του Διονύση-Βασίλη

Τις τελευταίες μέρες (πολλές) έχω χαθεί και με το ζόρι προλαβαίνω να βαλω κάτι στο μπλογκ ή να επισκεφτώ τα δικά σας. Με φάγανε τα ταξίδια και οι υποχρεώσεις. Ελπίζω να μπω επιτέλους στη σειρά μου αυτή την εβδομάδα.
Το σκ που πέρασε όλοι ήμασταν απασχολημένοι με ένα ευχάριστο γεγονός. Ένα μικρό και ναζιάρικο μουτράκι, που μας έχει ξετρελάνει όλους εδώ και 9 μήνες, βαπτίστηκε με όλες τις τιμές που του αξίζουν. Ήταν μια πάρα πολύ όμορφη βάπτιση και περάσαμε πολύ ωραία. Το ανιψάκι μας γκάνιασε στο κλάμα (χεχε), πράγμα που δεν το περίμενα γιατί είναι ένα πολύ καλόβολο πλάσμα. Θα σταθώ στα κεράσματα που δόθηκαν στους καλεσμένους και στο δείπνο που προσφέρθηκε στους πολύ στενούς συγγενείς. Τα κεράσματα ήταν από την Κρήτη (κουραμπιέδες χειροποίητοι) και από τη Ζάκυνθο (μαντολάτα). Η μαμά έχει κρητική καταγωγή και ο μπαμπάς (ο κουνιάδος μου) είναι από τη Ζάκυνθο. Το παγωτό δε που μοιράστηκε σε μικρούς και μεγάλους, ήταν βάλσαμο μετά τη ζέστη που έκανε αυτό το σκ και 5 το απόγευμα που ήταν η βάπτιση. Τα φαγητά στο δείπνο, το ένα καλύτερο από το άλλο.
Το πιο "νόστιμο" όμως απ' όλα, ήταν όλα τα πιτσιρικάκια που τριγυρνούσαν μέσα στο σπίτι, η νέα γενιά που θα πάρει κάποια στιγμή τη σκυτάλη.
Να ζήσει και να ειναι καλότυχο το μπεμπένι μας!